Дофамин - kavabanga Depo kolibri

Мы уже перешагнули вечер,

И по нам бегло скользнули волны сомнений.

Свет Луны, сквозь шторы лёг на твои плечи,

Заплетая в поцелуй наши тени.

Но никогда не влюбляйся в эти авантюры,

Ведь я ни за что не стану в нас искать интригу.

И любое из продолжений в петлю, и мы — герои,

Но только не из положительных фильмов!

Ни за что не спасай во мне эти конфликты.

Не пытайся освободить чувства из клетки,

В сердце — клик-клак, и не нужен рентген,

Чтобы ты привыкла, что тепла во мне нет…

Припев:

От сердца к сердцу была тонкая нить,

Но все эти дома были только вниз.

Будь не собой, обман или компромисс —

Пишу в тетрадь заглавными — Дофамин!

Мне нужен Дофамин!

Солнце, Солнце дай мне мелодий.

Останови меня, будь моим опиумом.

Любому оперу я расскажу за нашу оперу.

Позже сам наберу, жизнь свою копирну —

Попрошу номер молодости…

Гудки, как кастет.

Девочка, прости меня.

Скажи, быстрей, кто решает за жизнь мою.

Дай я выпишу!

Давай, быстрей, я так хочу базарить.

Куда мне там, до вас — вас, самых *издатых!

Да что ты знаешь за жизнь… Да что ты знаешь!

Популярность, рейтинги — в *изду, когда хочется плакать.

Боль не залить за раз.

Сука, ты слышишь, молчи, — рано ещё трубку класть.

Сегодня самый красивый рассвет.

В розетку два пальца и затанцуем, дальше на газетах.

Засунь ты свою нежность в жопу, отбей свой респект.

Всё, что у меня есть, поместилось бы в одну ГАЗель.

Я будто бы сейчас хочу, чтобы сейчас обняла мама;

А не падать в этом обществе, *баном.

И не раз просыпался с разбитым *балом.

Но это жизнь.

Жизнь.

И она забавна.

Припев:

От сердца к сердцам была тонкая нить,

Но все эти дома были только вниз.

Будь не собой, обман или компромисс;

Пишу в тетрадь заглавными — дофамин;

Мне нужен дофамин.

Прикинь нас на планете двое!

Со скоростью мимо облаков, как Боинг —

Ниже пролетаю мимо крыш;

еще не

Приземлившись, ты мне говоришь — я болен.

Залипаю в потолок под дым.

Я поменялся, я не был таким — всегда всем улыбался.

Тишина.

Теперь в моей душе только одна пустота,

Та, что поменял бы всю жизнь до конца.

Смейся, тебе ведь нравится, когда пишу тебе я песни.

Во мне весь мир, а ты — бейся;

У него парик Мерседесе — после тону, как крейсер.

Вернусь?

Нет, и не надейся!

Мое веко смекает,

Ты в ответ мне не говори.

Забирай всё из пустой комнаты,

Я уже не прикованный к тебе…

Припев:

От сердца к сердцам была тонкая нить,

Но все эти дома были только вниз.

Будь не собой, обман или компромисс;

Пишу в тетрадь заглавными — дофамин;

Мне нужен дофамин.

We zijn de avond al overgestoken,

En golven van twijfel overspoelden ons.

Het licht van de maan viel door de gordijnen op je schouders,

Weven onze schaduwen in een kus.

Maar word nooit verliefd op deze avonturen

Ik zal tenslotte nooit intriges in ons zoeken.

En elk van de voortzettingen in een lus, en we zijn helden,

Maar niet uit positieve films!

Bewaar deze conflicten niet in mij.

Probeer de gevoelens niet uit de kooi te bevrijden

In het hart - klik-klak, en er is geen röntgenfoto nodig,

Zodat je went aan het feit dat er geen warmte in mij is ...

Refrein:

Van hart tot hart was er een dunne draad,

Maar al deze huizen waren alleen maar af.

Wees niet jezelf, bedrog of compromis -

Ik schrijf in hoofdletters - Dopamine!

Ik heb dopamine nodig!

Zon, zon, geef me melodieën.

Stop me, wees mijn opium

Ik zal elke opera voor onze opera vertellen.

Later typ ik het zelf, mijn leven is een kopie -

Ik zal het aantal jongeren vragen...

Hooters houden van boksbeugels.

Meisje, vergeef me.

Zeg me snel wie er over mijn leven beslist.

Laat me het opschrijven!

Kom op, schiet op, ik wil zo veel op de markt brengen.

Waar kan ik heen gaan, aan jou - jij, de meest * gepubliceerde!

Wat weet jij over het leven... Wat weet jij!

Populariteit, beoordelingen - in * publiceren als je wilt huilen.

Pijn kan niet in één keer worden gegoten.

Teef, hoor je, hou je mond - het is te vroeg om op te hangen.

Vandaag is de mooiste zonsopgang.

Twee vingers in het stopcontact en we zullen dansen, dan op de kranten.

Stop je tederheid in je kont, sla je respect af.

Alles wat ik heb zou in één GAZelle passen.

Ik lijk nu door mijn moeder geknuffeld te willen worden;

En val niet in deze maatschappij, *ban.

En meer dan eens werd ik wakker met een gebroken bal.

Maar dit is het leven.

Een leven.

En ze is grappig.

Refrein:

Van hart tot hart was er een dunne draad,

Maar al deze huizen waren alleen maar af.

Wees niet jezelf, bedrog of compromis;

Ik schrijf in hoofdletters - dopamine;

Ik heb dopamine nodig.

Stel je voor dat we met twee op de planeet zijn!

Met snelheid voorbij de wolken, als een Boeing -

Beneden vlieg ik langs de daken;

nog niet

Als je landt, zeg je me dat ik ziek ben.

Ik blijf aan het plafond onder de rook.

Ik veranderde, zo was ik niet - ik lachte altijd naar iedereen.

Stilte.

Nu is er in mijn ziel maar één leegte,

Degene die mijn hele leven tot het einde zou veranderen.

Lach, je vindt het leuk als ik liedjes voor je schrijf.

De hele wereld is in mij, en je vecht;

Hij heeft een Mercedes-pruik - nadat hij als een kruiser is gezonken.

Zal ik terugkomen?

Nee, en niet hopen!

Mijn ooglid lacht

Je geeft me geen antwoord.

Haal alles uit een lege kamer

Ik ben niet langer aan je geketend...

Refrein:

Van hart tot hart was er een dunne draad,

Maar al deze huizen waren alleen maar af.

Wees niet jezelf, bedrog of compromis;

Ik schrijf in hoofdletters - dopamine;

Ik heb dopamine nodig.