Болевая - kavabanga Depo kolibri

Ты же знаешь меня, круто, детка —

Никогда не будет между нами нежностей.

Я забыл о купе комплиментов

И вернулся пьяным.

Ах, какое невежество.

Все твои подруги в счастливых браках.

Все мои друзья гребут на работах.

Короче, забивай на это дело, на*уй!

Пошли гулять, х*ули, крутая погода.

Давай с тобою прямо с головой в этот омут,

И пусть наши мысли вскружит вермут!

Я выйду на балкон, и в полный голос

Кричу, что: «Я люблю тебя, стерва!»

И пока лениво просыпается город —

Мы с тобою в спешке ищем одежду.

Пускай наши дни звучат приговором,

Но мы в них находим надежду.

Припев:

Тонут города — незадачливо, переменчиво;

Не упрекать же их нам?!

Набиты автобусы вечно спешащими,

Но не успевающими людьми.

А мир, в котором ты жила,

На переломанном «Верь мне».

Сигарета тлеет до фильтра;

Ты улыбалась мне с лёгкого флирта.

Мы же так не довольны друг другом,

Сотни раз всё к чертям посылая.

Позавидуют нам Голливуды.

Улыбнись — нас снимают.

Проверяло нас время на прочность,

Лишь бензина в костёр подливая.

И когда не находится точки,

Я пойму: ты — моя болевая.

Выходы запасные просто исчезли.

Мы по погоде с тобой не одеты, х*р с ним.

Мне снилось, как болтали мы под оркестр.

Без дела разбежались, как мы обьясним?

Весь мир я кручу на пальце, чуть сбился.

Мой рэп — это ведь не цель и не бизнес.

Море оставлял подсказок и записок.

Хоть и брал себе за принцип: не влюбляться;

Но влюбился, — дурак!

В трансфере много, кто нуждались, смылись.

Из друзей жизнь меняла быстро имидж.

Ими же я пытался забыть твоё имя.

Именно меня, будто подорвало меня.

Дай парашют — облечу Голливуд.

Порошок давал чувство, что я архикрут.

Боль моя, я считаю на крыше кометы.

Припев:

Тонут города — незадачливо, переменчиво;

Не упрекать же их нам?!

Набиты автобусы вечно спешащими,

Но не успевающими людьми.

А мир, в котором ты жила,

На переломанном «Верь мне».

Сигарета тлеет до фильтра;

Ты улыбалась мне с лёгкого флирта.

Тысячи этажей вниз, губы и руки смогут касаться.

Ты сочини, мне поэзию пьяного танца.

Я не хотел, не хочу.

Я не летел, не лечу.

Так подвисаю часами, неделями в пустоте.

Заболел — не ел, не пил.

Не знал тепла лета.

Трафарет смешает все сорта таблеток.

Я не любил, не люблю.

Я не прощал, не прощу.

Тебя заменяет, себя за себя — срочно к врачу.

Припев:

Тонут города — незадачливо, переменчиво;

Не упрекать же их нам?!

Набиты автобусы вечно спешащими,

Но не успевающими людьми.

А мир, в котором ты жила,

На переломанном «Верь мне».

Сигарета тлеет до фильтра;

Ты улыбалась мне с лёгкого флирта.

Давай с тобой упрямо с головой в этот омут,

И пусть наши мысли вскружит вермут!

Я выйду на балкон, и в полный голос

Кричу, что: «Я люблю тебя, стерва!»

И пока лениво просыпается город —

Мы с тобою в спешке ищем одежду.

Пускай наши дни звучат приговором,

Но мы в них находим надежду.

Май, 2016.

Je kent me, cool, baby -

Er zal nooit tederheid tussen ons zijn.

Ik was de coupé van complimenten vergeten

En hij kwam dronken terug.

Ach, wat een onwetendheid.

Al je vrienden hebben een gelukkig huwelijk.

Al mijn vrienden roeien op het werk.

Kortom, geef het op, f*ck it!

Laten we gaan wandelen, x*uli, koel weer.

Kom met je recht met je hoofd in dit zwembad,

En laat vermout onze gedachten wervelen!

Ik zal naar het balkon gaan, en met volle stem

Ik roep dat: "Ik hou van je, teef!"

En terwijl de stad lui wakker wordt -

Jij en ik zijn gehaast op zoek naar kleding.

Laat onze dagen klinken als een zin

Maar we vinden er hoop in.

Refrein:

Steden zinken - ongelukkig, veranderlijk;

Moeten we het ze niet kwalijk nemen?!

Overvolle bussen die altijd haast hebben

Maar geen succesvolle mensen.

En de wereld waarin je leefde

Op de gebroken "Vertrouw me".

De sigaret smeult naar het filter;

Je glimlachte naar me met een lichte flirt.

We zijn niet zo blij met elkaar,

Alles honderden keren naar de hel sturen.

Hollywood zal jaloers op ons zijn.

Glimlach - ze filmen ons.

De tijd testte ons op kracht,

Gewoon benzine in het vuur gooien.

En als het geen zin heeft,

Ik begrijp het: jij bent mijn pijn.

De reserveonderdelen zijn gewoon verdwenen.

We zijn niet gekleed voor het weer, fuck hem.

Ik droomde over hoe we met het orkest praatten.

Ze vluchtten zonder zaken, hoe kunnen we dat uitleggen?

Ik draai de hele wereld aan mijn vinger, ik ben een beetje verdwaald.

Mijn rap is geen doel of een bedrijf.

De zee liet aanwijzingen en notities achter.

Hoewel ik het als principe nam: word niet verliefd;

Maar ik werd verliefd - een dwaas!

Er zijn veel mensen die een overplaatsing nodig hadden, ze zijn gevlucht.

Van vrienden veranderde het leven snel van imago.

Met hen probeerde ik je naam te vergeten.

Ik was het, alsof het me opblies.

Geef me een parachute, ik kleed Hollywood aan.

Het poeder gaf me het gevoel dat ik een aartskruiser was.

Mijn pijn, ik reken op het dak van de komeet.

Refrein:

Steden zinken - ongelukkig, veranderlijk;

Moeten we het ze niet kwalijk nemen?!

Overvolle bussen die altijd haast hebben

Maar geen succesvolle mensen.

En de wereld waarin je leefde

Op de gebroken "Vertrouw me".

De sigaret smeult naar het filter;

Je glimlachte naar me met een lichte flirt.

Duizenden verdiepingen naar beneden kunnen lippen en handen elkaar aanraken.

Jij componeert voor mij de poëzie van een dronken dans.

Ik wilde niet, ik wil niet.

Ik vloog niet, ik vlieg niet.

Dus ik hang uren, weken in de leegte.

Hij werd ziek - at niet, dronk niet.

Ik kende de hitte van de zomer niet.

Het stencil zal allerlei soorten tabletten mengen.

Ik heb niet liefgehad, ik heb niet liefgehad.

Ik heb niet vergeven, ik zal niet vergeven.

Hij vervangt jou, zichzelf voor zichzelf - ga dringend naar een dokter.

Refrein:

Steden zinken - ongelukkig, veranderlijk;

Moeten we het ze niet kwalijk nemen?!

Overvolle bussen die altijd haast hebben

Maar geen succesvolle mensen.

En de wereld waarin je leefde

Op de gebroken "Vertrouw me".

De sigaret smeult naar het filter;

Je glimlachte naar me met een lichte flirt.

Kom koppig met je hoofd in dit zwembad,

En laat vermout onze gedachten wervelen!

Ik zal naar het balkon gaan, en met volle stem

Ik roep dat: "Ik hou van je, teef!"

En terwijl de stad lui wakker wordt -

Jij en ik zijn gehaast op zoek naar kleding.

Laat onze dagen klinken als een zin

Maar we vinden er hoop in.

mei 2016.