The Flood - Katie Melua

Broken people get recycled

And I hope that I will sometimes be thrown off the pathways

What I thought was my way home

Wasn’t the place I know

No, I’m not afraid of changing,

Certain, nothing’s certain

What we own becomes our prison

My possessions will be gone

Back to where they came from

Blame

No one is to blame

As natural as the rain that falls

Here comes the Flood again

See the rock that you hold onto

Is it gonna save you

When the earth begins to crumble?

Why’d you feel you have to hold on?

Imagine if you let go Blame

No one is to blame

As natural as the rain that falls

Here comes the Flood again

Flush away the weight that pulls you down

Light the ways that freed from the dust

(Flush away the weight that pulls you down)

Don’t trust your eyes

It’s easy to believe them

Know in your heart

That you can leave a prison

(Light the ways that free from the dusk)

Don’t trust your mind

Its not always listening

Turn on the lights

And feel the ancient rhythm

Don’t trust your eyes

It’s easy to believe them (no one is to blame)

Know in your heart (as natural as the rain)

That you can leave your prison (here comes the Flood again)

Blame

No one is to blame

As natural as the rain that falls

Here comes the Flood again

Gebroken mensen worden gerecycled

En ik hoop dat ik soms van de paden wordt gegooid

Wat ik dacht was mijn weg naar huis

Was niet de plaats die ik ken

Nee, ik ben niet bang om te veranderen,

Zeker, niets is zeker

Wat we bezitten, wordt onze gevangenis

Mijn bezittingen zijn weg

Terug naar waar ze vandaan kwamen

Schuld geven

Niemand heeft de schuld

Zo natuurlijk als de regen die valt

Hier komt de zondvloed weer

Zie de rots waar je je aan vasthoudt

Zal het je redden?

Wanneer de aarde begint af te brokkelen?

Waarom had je het gevoel dat je moest volhouden?

Stel je voor dat je Blame loslaat

Niemand heeft de schuld

Zo natuurlijk als de regen die valt

Hier komt de zondvloed weer

Spoel het gewicht weg dat je naar beneden trekt

Verlicht de wegen die bevrijd zijn van het stof

(Spoel het gewicht weg dat je naar beneden trekt)

Vertrouw je ogen niet

Het is gemakkelijk om ze te geloven

Weet in je hart

Dat je een gevangenis kunt verlaten

(Verlicht de wegen die vrij zijn van de schemering)

Vertrouw niet op je geest

Het luistert niet altijd

De lichten aandoen

En voel het oude ritme

Vertrouw je ogen niet

Het is gemakkelijk om ze te geloven (niemand heeft de schuld)

Weet in je hart (zo natuurlijk als de regen)

Dat je je gevangenis kunt verlaten (daar komt de zondvloed weer)

Schuld geven

Niemand heeft de schuld

Zo natuurlijk als de regen die valt

Hier komt de zondvloed weer