Romance - Kathryn Grayson

Romance, a play boy who is born each spring

To teach the nightingale to sing

Romance, a legend on an old brocade,

A prince who tells a country maid: «I love you».

Now where this whimsy comes from, I don’t know;

For when it comes it’s just about to go.

Romance, a flower that will bloom awhile

With sunshine from a lover’s smile,

That lover’s tears bedew!

Ah!

Yet, when I seek this beauty,

Flower of youth’s first dawning,

I find a prosy work-a-day world

Stretching and yawning!

Love is locked up in cages,

Kept for a poet’s pages;

Life and adventure

Don’t seem to be paying attention to me!

And so I dream of fair Romance

And let my fancies weave pretty stories.

And tho' I know they are not so,

I like to go wand’ring amid their wistful glories.

My princes become what I mold them,

And they stay for the breath of a sigh!

I open my arms to enfold them,

And they’re gone like a breeze rushing by.

Ah, this is a humdrum world,

But when I dream I set it dancing.

When life is gray, I have a way to keep it gay,

Passing the time of day with love.

Romance, een speeljongen die elk voorjaar wordt geboren

Om de nachtegaal te leren zingen

Romantiek, een legende op een oud brokaat,

Een prins die tegen een plattelandsmeid zegt: «Ik hou van je».

Waar deze eigenzinnigheid vandaan komt, weet ik niet;

Want als het komt, staat het op het punt te gaan.

Romantiek, een bloem die een tijdje zal bloeien

Met zonneschijn van de glimlach van een minnaar,

De tranen van die minnaar bedauwen!

Ah!

Maar als ik deze schoonheid zoek,

Bloem van de eerste dageraad van de jeugd,

Ik vind een saaie werk-dagelijkse wereld

Rekken en geeuwen!

Liefde zit opgesloten in kooien,

Bewaard voor de pagina's van een dichter;

Leven en avontuur

Schijnt niet op mij te letten!

En dus droom ik van eerlijke romantiek

En laat mijn fantasieën mooie verhalen weven.

En hoewel ik weet dat ze niet zo zijn,

Ik hou ervan om rond te dwalen te midden van hun weemoedige glorie.

Mijn prinsen worden wat ik ze kneed,

En ze blijven voor een zucht!

Ik open mijn armen om ze te omhullen,

En ze zijn verdwenen als een briesje dat voorbij raast.

Ah, dit is een alledaagse wereld,

Maar als ik droom, laat ik het dansen.

Als het leven grijs is, heb ik een manier om het vrolijk te houden,

De tijd van de dag doorbrengen met liefde.