Je parle trop - Karimouche

Je parle trop, je tchatche trop

Je parle trop, je parle, parle !

Je parle trop, ça frôle la performance

Y a des fois, j’arrive à me saouler moi-même

Ma langue se délie à outrance

La cadence de mon débit s’accélère

Je mâche pas mes mots et tchatche en cadence

De parler autant, ça m’exaspère

J’ai les mots qui me démangent

Et, bien souvent, ça dérange

Sur la tête de mon chienchien, j' fais pas exprès

Enragée, j' débite des mots et je suis soulagée

J’attends que ça passe

Et mon cerveau n’a plus de place

La patience me lâche et j' me mets à tchatcher

Tous ces sarcasmes m’agacent !

Je parle souvent pour ne rien dire

Je saoule sans alcool, c’est vous dire !

C’est plus fort que moi: je parle comme je respire

Avec le temps, j’aurai peut-être moins de choses à dire

Je m’arracherai peut-être la langue en marchant dessus

À force de parler, elle devient toute distendue

Ce sont des choses qui arrivent à tous les coins de rue

Je ne suis pas à l’abri que ça me tombe dessus

J'économise pas mes mots

Mes phrases coulent à flot

Quand je m'énerve je parle fort et vite

Loin d'être discrète, mes amis les plus intimes m'évitent

J’arrive, de temps en temps, à être sérieuse

Mon fantasme?

Être timide et mystérieuse

Quand je ferme la bouche ça devient ésotérique

Et s’il n’y a pas de bruit je deviens hystérique

J’en peux plus, des fois, c’est vrai !

Et ma tête est fatiguée

J’avoue: le silence m’effraie

Il faudrait me déconnecter

Tout arracher, tout débrancher

Pour cesser de causer, de parler

C’est une maladie

J' me fatigue sans répit

Du lundi au lundi

C’est quasi du délit

Tandis que j' me dis, toute étourdie

«Quelle est donc cette mélodie

De dits et de rebondis?

Il faut que j’y remédie

Mais c’est comme ça

Je ne changerai pas

J’ai tenté bien des fois

Mais au fond, je ne veux pas

Ik praat te veel, ik chat te veel

Ik praat te veel, ik praat, praat!

Ik praat te veel, het grenst aan prestaties

Soms word ik dronken

Mijn tong wordt te veel losser

De cadans van mijn flow versnelt

Ik hak mijn woorden en chat in cadans

Om zoveel te praten, het maakt me woedend

Ik heb de woorden die me jeuken

En heel vaak stoort het

Op het hoofd van mijn hondje, ik doe het niet expres

Woedend spuit ik woorden en ik ben opgelucht

Ik wacht tot het voorbij is

En mijn brein heeft geen ruimte meer

Geduld laat me in de steek en ik begin te chatten

Al dit sarcasme ergert me!

Ik praat vaak om niets te zeggen

Ik ben dronken zonder alcohol, dat wil zeggen!

Het is sterker dan ik: ik spreek terwijl ik adem

Na verloop van tijd heb ik misschien minder te zeggen

Ik zou mijn tong eruit kunnen scheuren als ik erop stap

Van praten raakt ze helemaal opgezwollen

Dit zijn dingen die om elke hoek gebeuren

Ik ben er niet immuun voor dat het op mij valt

Ik red mijn woorden niet

Mijn zinnen vloeien

Als ik boos word, spreek ik luid en snel

Verre van discreet te zijn, mijden mijn meest intieme vrienden mij

Het lukt me af en toe serieus te zijn

Mijn fantasie?

Verlegen en mysterieus zijn

Als ik mijn mond sluit, wordt het esoterisch

En als er geen geluid is, word ik hysterisch

Ik kan er niet meer tegen, soms is het waar!

En mijn hoofd is moe

Ik beken: de stilte maakt me bang

Ik moet uitloggen

Alles eruit halen, alles loskoppelen

Om te stoppen met praten, praten

Het is een ziekte

Ik word moe zonder uitstel

maandag tot maandag

Het is bijna een misdaad

Terwijl ik tegen mezelf zeg, allemaal verbijsterd

"Wat is dit voor melodie?

Zegt en draait?

Ik moet het repareren

Maar het is zo

ik zal niet veranderen

Ik heb het vaak geprobeerd

Maar diep van binnen wil ik niet