Lapin jenkka - Kari Tapio

Jo vain tuntee, ken Lappiin on kulkeutunut,

Mitä aiemmin ollut on vailla,

Portti kaupungin kunhan on sulkeutunut

Tenho outo on pohjolan mailla.

Siellä lompolo kirkkaana kiiltää,

Siellä tunturi pilviä viiltää.

Se on sellainen seutu ja sellainen maa

Jota ei voi unhoittaa.

Revontulta sen taivaalla lamppuina on Kun on talvi ja päivä on yötä,

Kun on kaira taas jalkaisin kulkematon

Kun on nietosta nietosten myötä,

Riekon jalka kun jättävi merkin,

Sitä jäljennä ei käsi herkin.

Se on sellainen seutu ja sellainen maa

Jota ei voi unhoittaa.

Sävel hento ei milloinkaan viihtyä voi

Siellä missä on tunturit tummat,

Koski pauhaa ja korpien kuuset ne soi

Omat sinfoniansa niin kummat.

Suden joiku on konsertti siellä,

Missä frakki on varmasti tiellä.

Se on sellainen seutu ja sellainen maa

Jota ei voi unhoittaa.

Se on keltaisen kullan ja vihreän maa

Se on toiveitten kehto ja hauta:

Jätkä jäntevä palkkansa voimalla saa

Mutta heikkoa luonto ei auta.

Seillä katsotaan mies eikä nuttu,

Reilu jätkä on kaikille tuttu.

Se on sellainen seutu ja sellainen maa

Jota ei voi unhoittaa.

Je weet al wie er naar Lapland is gereisd,

Wat ontbrak er in het verleden?

De poort naar de stad zolang deze gesloten is

De geest is vreemd in de Scandinavische landen.

Daar schijnt de lompolo helder,

Daar vielen de vallende wolken.

Het is zo'n regio en zo'n land

Wat niet vergeten mag worden.

Als het winter is en de nacht de nacht is,

Wanneer de boor weer te voet onbegaanbaar is

Wanneer er een zweer is met de zweer,

Riekko's voet toen hij een teken achterliet,

Het is niet de meest gevoelige hand om zich voort te planten.

Het is zo'n regio en zo'n land

Wat niet vergeten mag worden.

Van de delicate toon kan nooit worden genoten

Waar de heuvels donker zijn,

De stroomversnellingen en de sparren van de raven klonken

Hun eigen symfonieën zo vreemd.

Wolf's Yoke is daar een concert,

Waar de rok zeker op komst is.

Het is zo'n regio en zo'n land

Wat niet vergeten mag worden.

Het is een land van geel goud en groen

Het is de bakermat van wensen en het graf:

Die gast krijgt zijn salaris met geweld

Maar de zwakke natuur helpt niet.

Ze kijken naar een man en huilen niet,

De eerlijke kerel is bij iedereen bekend.

Het is zo'n regio en zo'n land

Wat niet vergeten mag worden.