Ayşe - Kıraç

Itiraf ettim kendime, seviyormusum meger diye

Sonrada güldüm halime, çocukmusun oglum diye

Meger hep çocukmusum büyümemisim kalmisim

Hiç farkina varmamisim daha sanki on bes yasim

Aysem aysem aysem gül aysem güldür aysem

Aysem aysem aysem yolun ecelimdir aysem

Aysem aysem aysem gurbetten dönüsüm aysem

Aysem aysem aysem rüzgarim gülüm gül aysem

Ayse mutlu biten bir masal, madalyonun güzel yüzü

Hem kontes hem köylü kizi, ahh ne diyeyim peri kizi

Ben seni sevdim sen beni sevmesende olur

Zaten ask budur

Ama yinede

Hadi neyse

Ik bekende aan mezelf, hou ik ervan?

Toen lachte ik om mezelf, ben je een kind, mijn zoon?

Het blijkt dat ik altijd een kind was, ik ben niet opgegroeid, ik ben gebleven

Ik realiseerde het me niet eens, het is alsof ik vijftien jaar oud ben

ik ben gelukkig

Aysem, aysem, aysem, jouw pad is mijn dood, aysem

Aysem, aysem, aysem, mijn terugkeer uit het buitenland, aysem

Aysem, aysem, aysem, mijn wind, mijn roos, mijn roos, mijn maan

Ayse is een sprookje met een happy end, de mooie kant van de medaille

Zowel gravin als boerenmeisje, ahh wat kan ik zeggen feeënmeisje

Ik hield van je, ook al hou je niet van mij

Dat is wat er gevraagd wordt

Maar nog steeds

kom op toch