Diet of Strange Places - K.D. Lang

Starving, I’ve got this hunger

Growling from deep within

Carving an internal thunder

Oh a craving that wears me thin

Well, it’s hard to ingest

So many faces

I get my fill but still

Those passersby

Leave me empty

On a diet of strange places

It all should enhance my senses

Tell me why

Does the spice of loneliness

Seem all but tasteless

And lays there

To haunt me from inside

And leaves me…

Many a trap

Are set and baited

From tension

Of temptation of the game

But ones who are fed

Are those who waited

Takes…

Leaves it curbed and tame

Only time’ll find me home

And safely sated

But until that time I’ll remain

Honger, ik heb honger

Grommen van diep van binnen

Een interne donder kerven

Oh een verlangen dat me dun maakt

Nou, het is moeilijk om in te nemen

Zoveel gezichten

Ik krijg mijn vulling, maar toch

die voorbijgangers

Laat me leeg

Op een dieet van vreemde plaatsen

Het zou allemaal mijn zintuigen moeten versterken

Vertel me waarom

Doet het kruid van eenzaamheid?

Lijkt alles behalve smakeloos

En ligt daar

Om me van binnenuit te achtervolgen

En laat mij...

Veel valstrikken

Zijn ingesteld en aas

van spanning

Van de verleiding van het spel

Maar degenen die worden gevoed

Zijn degenen die wachtten?

duurt…

Maakt het bedremmeld en tam

Alleen de tijd zal me thuis vinden

En veilig verzadigd

Maar tot die tijd blijf ik