Herr von Ribbeck auf Ribbeck - Junge Dichter und Denker

Herr von Ribbeck auf Ribbeck

Herr von Ribbeck auf Ribbeck

Herr von Ribbeck auf Ribbeck

Auf Ribbeck auf Ribbeck

Herr von Ribbeck auf Ribbeck

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Und kam die goldene Herbsteszeit

Und die Birnen leuchteten weit und breit

Da stopfte, wenn’s Mittags vom Turme scholl

Der von Ribbeck sich beide Taschen voll

Und kam in Pantinen ein Junge daher

So rief er: «Junge, wiste 'ne Beer?»

Und kam ein Mädchen, so rief er: «Lütt Dirn

Kumm man röwer, ick hebb 'ne Birn.»

So ging es viel Jahre, bis lobesam

Der von Ribbeck auf Ribbeck zu sterben kam

Er fühlte sein Ende.

's war Herbsteszeit

Wieder lachten die Birnen weit und breit;

Da sagte von Ribbeck: «Ich scheide nun ab

Legt mir eine Birne mit ins Grab.»

Und drei Tage drauf, aus dem Doppeldachhaus

Trugen von Ribbeck sie hinaus

Alle Bauern und Büdner mit Feiergesicht

Sangen «Jesus meine Zuversicht»

Und die Kinder klagten, das Herze schwer:

«He is dod nu.

Wer giwt uns nu 'ne Beer?»

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

So klagten die Kinder.

Das war nicht recht —

Ach, sie kannten den alten Ribbeck schlecht;

Der neue freilich, der knausert und spart

Hält Park und Birnbaum strenge verwahrt

Aber der alte, vorahnend schon

Und voll Mißtraun gegen den eigenen Sohn

Der wußte genau, was er damals tat

Als um eine Birn' ins Grab er bat

Und im dritten Jahr aus dem stillen Haus

Ein Birnbaumsprößling sproßt heraus

Und die Jahre gingen wohl auf und ab

Längst wölbt sich ein Birnbaum über dem Grab

Und in der goldenen Herbsteszeit

Leuchtet’s wieder weit und breit

Und kommt ein Jung' übern Kirchhof her

So flüstert's im Baume: «Wiste 'ne Beer?»

Und kommt ein Mädel, so flüstert's: «Lütt Dirn

Kumm man röwer, ick heb' 'ne Birn.»

So spendet Segen noch immer die Hand

Des von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck auf Ribbeck im Havelland

Ein Birnbaum in seinem Garten stand

Herr von Ribbeck op Ribbeck

Herr von Ribbeck op Ribbeck

Herr von Ribbeck op Ribbeck

Op Ribbeck op Ribbeck

Herr von Ribbeck op Ribbeck

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

En kwam de gouden herfsttijd

En de bollen schenen wijd en zijd

Daar klonk het verdomd toen het 's middags uit de toren klonk

Ribbecks zakken zitten vol

En er kwam een ​​jongen op pantoffels langs

Dus riep hij: «Jongen, wil je een biertje?»

En als er een meisje kwam, riep hij: «Lütt Dirn

Als je dichterbij komt, pak ik een peer."

Zo ging het vele jaren, tot prijzenswaardig

Die kwam om te sterven van Ribbeck op Ribbeck

Hij voelde zijn einde.

Het was herfsttijd

Opnieuw lachten de peren wijd en zijd;

Von Ribbeck zei: "Ik ga nu met pensioen

Leg samen met mij een peer in mijn graf."

En drie dagen later, vanuit het huis met dubbel dak

Von Ribbeck voerde ze uit

Alle boeren en Büdner met een feestgezicht

Zong "Jezus mijn vertrouwen"

En de kinderen klaagden, hun hart bezwaard:

«Hij is dod nu.

Wie gaat ons nu een biertje geven?"

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Dus de kinderen klaagden.

Dat klopte niet -

O, ze kenden de oude Ribbeck niet goed;

De nieuwe natuurlijk, die beknibbelt en spaart

Houdt park en perenboom streng bewaakt

Maar de oude man, al anticiperend

En vol wantrouwen jegens zijn eigen zoon

Hij wist toen precies wat hij deed

Toen hij om een ​​peer in het graf vroeg

En derde jaar uit het rustige huis

Een perenboomspruit ontspruit uit

En de jaren lijken op en neer te gaan

Een perenboom boog zich al lang over het graf

En in het gouden herfstseizoen

Het schijnt weer wijd en zijd

En een jongen komt over het kerkhof

Zo fluistert het in de boom: "Wil je een biertje?"

En als er een meisje komt, fluistert ze: «Lütt Dirn

Als je dichterbij komt, til ik een peer op."

Dus zegen schenkt nog steeds de hand

Die van Ribbeck op Ribbeck in Havelland

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom

Herr von Ribbeck op Ribbeck in Havelland

In zijn tuin stond een perenboom