Vessels - Josh Tillman

Honest and wild

You know you is

Luminous and distant I can’t say

And I recall your arms out like a child

Begging for surrender as the black sky swelled with fire

You never know the blameless dreamless heart

Weak and weary guarded above all

And I recall a gaze that never rests

Upon the broken vessels you to fortunate to mend

Eerlijk en wild

Je weet dat je bent

Lichtgevend en afstandelijk kan ik niet zeggen

En ik herinner me je armen uitgestrekt als een kind

Smekend om overgave terwijl de zwarte lucht zwol van vuur

Je kent nooit het onberispelijke droomloze hart

Zwak en vermoeid vooral bewaakt

En ik herinner me een blik die nooit rust

Op de gebroken vaten die je gelukkig kunt herstellen