Ties That Bind - Josh Tillman

Let’s go stand out on the bridge,

Where the railroad is,

And watch the cars escape,

Our two scarves in the wind,

blowing the same direction,

like two banners behind,

looking strained.

And I don’t have the patience,

For a life of treason,

I have tried,

I have done my time,

Living in the shadow of the tide,

bound.

Always talk heroically,

Hanging by a string,

We don’t know where from,

When i’m 40 years old,

Will i regret what i’ve told,

Is a life spent in beauty and deceit.

I don’t have the patience,

For a life of treason,

I have tried,

I have done my time,

Living in the shadow of the tide,

Bound.

I don;t have the patience,

For a life of treason,

I have tried,

I have done my time,

Living in the shadow of the tide,

Bound.

Laten we gaan opvallen op de brug,

Waar de spoorlijn is,

En kijk hoe de auto's ontsnappen,

Onze twee sjaals in de wind,

dezelfde richting uitblazen,

als twee spandoeken achter,

er gespannen uitzien.

En ik heb het geduld niet,

Voor een leven van verraad,

Ik heb geprobeerd,

Ik heb mijn tijd gedaan,

Leven in de schaduw van het getij,

gebonden.

Praat altijd heldhaftig,

Hangend aan een touwtje,

We weten niet waar vandaan,

Als ik 40 jaar ben,

Zal ik spijt hebben van wat ik heb verteld,

Is een leven doorgebracht in schoonheid en bedrog.

Ik heb het geduld niet,

Voor een leven van verraad,

Ik heb geprobeerd,

Ik heb mijn tijd gedaan,

Leven in de schaduw van het getij,

Gebonden.

Ik heb het geduld niet,

Voor een leven van verraad,

Ik heb geprobeerd,

Ik heb mijn tijd gedaan,

Leven in de schaduw van het getij,

Gebonden.