Singing Ax - Josh Tillman

It’s been a brutal existence

For most

This far

We were clawing in the dirt

We were dying in birth

We were grinding grain in the noon day sun

With madmen spitting bloody feathers to appease the demons

Oh

It’s been a godless existence

For some

This far

We were breaking bread

In a brotherhood of men

No, I can’t recall a single memory of our universal past

And I’ve never felt a drop of blood fall from beneath my singing ax

Oh

It’s been a voiceless wilderness

For most

Of us this far

And there’s no prophet on the mount

Whose words won’t be drowned out

By our locust fingers clicking neverending in our lapse

We traded in divine inheritance to break our pagan masks

Are there none who walk among us who remember what we had?

Het is een brutaal bestaan ​​geweest

Voor de meesten

Zover

We klauwden in het vuil

We stierven bij de geboorte

We waren graan aan het malen in de middagzon

Met gekken die bloederige veren spuwen om de demonen te sussen

Oh

Het is een goddeloos bestaan ​​geweest

Voor sommigen

Zover

We waren brood aan het breken

In een broederschap van mannen

Nee, ik kan me geen enkele herinnering aan ons universele verleden herinneren

En ik heb nog nooit een druppel bloed onder mijn zingende bijl voelen vallen

Oh

Het was een stemloze wildernis

Voor de meesten

Van ons tot nu toe

En er is geen profeet op de berg

Wiens woorden niet overstemd worden

Door onze sprinkhanenvingers te klikken op oneindig in onze tijdspanne

We hebben gehandeld in goddelijke erfenis om onze heidense maskers te breken

Is er niemand onder ons die zich herinnert wat we hadden?