Madness on the Mountain - Josh Tillman

The day I ventured a walk

Of the flooded trail

I gave no thought coming down

I was seven miles up the mountain by the time the sun went down

Oh black branches

Too high to be wielded

Though the ground is moving

Moving under my feet

I lay down and speak

Deep deep to the heart of the wood

Where life has but one thought

Come alive you vainly doomed

Break the arms you’re clinging to

The serpent didn’t need them

But he’s less terrified of truth

Drink the tea your lady made

Conjured sisters to elate

I see them bathing in the river

As vipers menacingly wade

De dag dat ik een wandeling waagde

Van het overstroomde pad

Ik dacht er niet aan om naar beneden te komen

Ik was zeven mijl op de berg tegen de tijd dat de zon onderging

Oh zwarte takken

Te hoog om te worden gehanteerd

Hoewel de grond in beweging is

Onder mijn voeten bewegen

Ik ga liggen en spreek

Diep diep naar het hart van het bos

Waar het leven maar één gedachte heeft

Kom tot leven jij tevergeefs gedoemd

Breek de armen waaraan je je vastklampt

De slang had ze niet nodig

Maar hij is minder bang voor de waarheid

Drink de thee die je vrouw heeft gemaakt

Zussen getoverd om opgetogen te zijn

Ik zie ze baden in de rivier

Terwijl adders dreigend waden