Chickenshit - Josh Martinez

I’m alone like a stray dog in a park filled with ducks

I’m alone like a virgin in a city full of fucks

I’m alone with my thoughts that aren’t as good as in the past

I’m alone with my words and stay silent til the last

Violent shudders rack my backbone, muttering i’m at home

When i’m utterly submerged in this black zone

I’m alone when i leave a club go home and kiss my goldfish

To be atrociously rich, i’d have to suck dick and lose focus

Everything i write i edit after meditating

It takes time to ferment before words can be intoxicating

Invigorating like hot rocks and steam from a jet setting

The scene in motion like molten earth waves paving the ocean

All these people make my brain hurt

And when it rains the same shirt soaked the night before remains dirty

For it’s thirty plus centigrate

The skin begins disintegrating along with innovating ways of keeping cool

All i smell is sweat and the taste of drool

I guess hot is not as cool as it used to be

That’s news to my not knowing i’m not even wearing my own shoes see

And loosely swearing deeply caring for brothers soul bearing and pouring out

their booze

I ask you «how else we supposed to know these hidden truths.»

Revolutionary art is the evolutionary start!

We’re not enthused so we won’t play a part for fear of losing

My generation is desparately needing an infusing

Of something soothing a transfusion if you will

Let’s abuse this illusion and hollar till

We get our dollar bills back scholars still fill their knapsacks with kickbacks

So i’m lacking an education or at least a piece of paper that says

I’ve passed and means nothing to me and my vast accumulation of this fucking

knowledge

Outside of the closed doors of a fucking monkey college

Unless you converse in commerce or commute between computer class

Or you neutered asses in glass lab flasks handling gasses behind a white mask

Then you got it made in the artificial shade

I’m a tarponds survivor, i’ve breathed a skyfull of pollution

Yet i’d rather be famous than be a part of the solution

And when revolution starts let em all bleed cause indeed i’m the king of hearts

And my queen likes her screaming in between and not before never ever after

In the meantime in between time she cackles laughter

Like a fiend in line for methadone

She needs to see excessive death whenever left alone

So off with her head, and now i’m bound to expound

It never hurts to spurt words to raise the ways in which the underground works

It’s so amazing.

it’s always better before the lenses rays start invading

You hear it on the radio and still salivating

But then the waiting ends stations start creating hits in this tradition

Now i can never watch tv cause i’m against full submission

I open windows and it rains, i guess that explains my engagement

To the windows of the soul in gold plated frame arrangement

We are the terminally ill, technologically advanced

Permanently still and breathe heavy on the off chance

When i’m off in the distance waving my hands, hope they notice me

I’m standing in their wasteland, knee-deep in chicken shit and poetry

Ik ben alleen als een zwerfhond in een park vol eenden

Ik ben alleen als een maagd in een stad vol eikels

Ik ben alleen met mijn gedachten die niet zo goed zijn als in het verleden

Ik ben alleen met mijn woorden en blijf stil tot het laatst

Gewelddadige rillingen pijnigen mijn ruggengraat, mompelend dat ik thuis ben

Wanneer ik volledig ondergedompeld ben in deze zwarte zone

Ik ben alleen als ik een club verlaat, ga naar huis en kus mijn goudvis

Om afschuwelijk rijk te zijn, zou ik moeten zuigen en mijn focus verliezen

Alles wat ik schrijf, bewerk ik na het mediteren

Het kost tijd om te gisten voordat woorden bedwelmend kunnen zijn

Verkwikkend als hete rotsen en stoom uit een jetstand

Het tafereel in beweging als gesmolten aardgolven die de oceaan plaveien

Al deze mensen doen pijn aan mijn hersenen

En als het regent, blijft hetzelfde shirt dat de avond ervoor doorweekt is vuil

Want het is dertig plus centirate

De huid begint te desintegreren, samen met innovatieve manieren om koel te blijven

Ik ruik alleen zweet en de smaak van kwijl

Ik denk dat heet niet zo cool is als vroeger

Dat is nieuws voor mijn niet-wetende dat ik niet eens mijn eigen schoenen draag. Zie?

En losjes zweren diep zorgend voor broers zielsdragend en uitstortend

hun drank

Ik vraag je "hoe zouden we anders deze verborgen waarheden moeten weten."

Revolutionaire kunst is de evolutionaire start!

We zijn niet enthousiast, dus we zullen geen rol spelen uit angst om te verliezen

Mijn generatie heeft dringend een infuus nodig

Van iets dat een transfusie kalmeert, zo u wilt

Laten we misbruik maken van deze illusie en roepen tot

We krijgen onze dollarbiljetten terug, geleerden vullen hun rugzakken nog steeds met smeergeld

Dus ik heb geen opleiding of op zijn minst een stuk papier waarop staat:

Ik ben geslaagd en betekent niets voor mij en mijn enorme opeenhoping van dit fucking

kennis

Buiten de gesloten deuren van een fucking apencollege

Tenzij u in de handel converseert of tussen computerlessen reist

Of je hebt ezels gecastreerd in glazen laboratoriumkolven die gassen achter een wit masker hanteren

Dan heb je het gemaakt in de kunstmatige schaduw

Ik ben een tarpond-overlevende, ik heb een hemel vol vervuiling ingeademd

Toch ben ik liever beroemd dan een deel van de oplossing

En wanneer de revolutie begint, laat ze allemaal bloeden, want inderdaad, ik ben de koning van de harten

En mijn koningin houdt ervan dat ze tussendoor schreeuwt en niet eerder, nooit daarna

Tussendoor kakelt ze van het lachen

Als een duivel in de rij voor methadon

Ze moet buitensporige dood zien wanneer ze alleen wordt gelaten

Dus weg met haar hoofd, en nu moet ik uitleggen

Het kan nooit kwaad om woorden te spuien om de manier waarop de ondergrondse werkt aan de orde te stellen

Het is zo geweldig.

het is altijd beter voordat de lenzenstralen binnenvallen

Je hoort het op de radio en kwijlt nog steeds

Maar dan beginnen de wachtende stations hits te maken in deze traditie

Nu kan ik nooit tv kijken omdat ik tegen volledige onderwerping ben

Ik open ramen en het regent, ik denk dat dat mijn betrokkenheid verklaart

Naar de vensters van de ziel in vergulde lijstopstelling

Wij zijn de terminaal zieke, technologisch geavanceerde

Permanent stil en zwaar ademen als de kans zich voordoet

Als ik in de verte met mijn handen zwaai, hoop dat ze me opmerken

Ik sta in hun woestenij, kniediep in kippenstront en poëzie