Johnny & the Sea - Jordan Reyne

It was two days ago when the skull and bones ship came in

And the shadows grew long as a shiver ran right through the evening

I head every door slam as I stood in the street and just stared

And the call of the sea rose up in my restless young ears

She said: Johnny come home, Johnny come home, Johnny, come home

And the ocean’s as wild as I was as a boy, and she sings

Of fortune and change and the power of a young persons dreams

When I stand on the sea and the waves crash and howl out our names

It’s through nausea and fear that we come to know how we are made

Johnny come home, Johnny come home, Johnny, come home

But at 7 years on I grew tired and started thinking of home

I romanticized fields and the cycles of seasons and farms

I arrived and I married and I wait for the roots to take hold

But I wake every night to the sound of the sea, so loud

She says: Johnny come home, Johnny come home, Johnny, come home

You forget how to swim once your life doesn’t throw you too far

Like you hope that the land can still hold you, and keep you here, warm

But I hear and I see and I’m sick of the earth and its gaze

So I’m walking out once, I am walking out, into the waves

They say: Johnny come home, Johnny come home, Johnny, come home

Het was twee dagen geleden toen het schedel- en beenderenschip binnenkwam

En de schaduwen werden lang terwijl een rilling door de avond liep

Ik ga naar elke deur die dichtslaat terwijl ik op straat stond en alleen maar staarde

En de roep van de zee steeg op in mijn rusteloze jonge oren

Ze zei: Johnny kom naar huis, Johnny kom naar huis, Johnny, kom naar huis

En de oceaan is zo wild als ik als jongen was, en ze zingt

Van geluk en verandering en de kracht van dromen van jonge mensen

Als ik op de zee sta en de golven beuken en onze namen huilen

Het is door misselijkheid en angst dat we te weten komen hoe we gemaakt zijn

Johnny kom naar huis, Johnny kom naar huis, Johnny, kom naar huis

Maar na 7 jaar werd ik moe en begon aan thuis te denken

Ik romantiseerde velden en de cycli van seizoenen en boerderijen

Ik ben aangekomen en ik ben getrouwd en ik wacht tot de wortels vast komen te zitten

Maar ik word elke nacht wakker met het geluid van de zee, zo luid

Ze zegt: Johnny kom naar huis, Johnny kom naar huis, Johnny, kom naar huis

Je vergeet hoe je moet zwemmen als je leven je niet te ver brengt

Alsof je hoopt dat het land je nog steeds kan vasthouden, en je hier warm kan houden

Maar ik hoor en ik zie en ik ben ziek van de aarde en haar blik

Dus ik loop een keer naar buiten, ik loop naar buiten, de golven in

Ze zeggen: Johnny kom naar huis, Johnny kom naar huis, Johnny, kom naar huis