Dyin Slow - Jon Licht

She left her small town

In Ohio

She headed straight down

To Mexico into my arms

We fell fast

She read me all those

Old magazines

We fell in between

Our wants and needs

Our hearts were full

Our eyes were wide

Now I’m in the corner

Crooked eyes and sunken grin

Dark red pool around my feet I’m dyin slow

And in the morning

She’s pacing back and forth again

She says I’d love to stay but you know I have to go

Well some would say the stars aligned

I was her own and she was mine

And if the sky fell to the ground

We’d smile as it was burning

Down

I lost my way home

At a game of cards

The well has run dry

The ground is hard and cracked from heat

Dead and heavy heat

Months in a bottle

I’m bleeding gin

My body hollow

I plunge against all with my feet

My heavy feet

Then I wake to see her

The hair hangs down she shakes her head

She looks right through me

Nothing there for her to know

Quiet surrender

Waste a battle in that bed

Within a month my battered chest began to grow

Some would say the stars aligned

I was her own and she was mine

And if the sky fell to the ground

We’d smile as it was burning

Down

Summer burned on

A torrid affair

A thousand moments

When she laid there and not the door

Now I’m the fool

Death is waiting

Around the bend

Through the blood and liquor

I smell the end

I rest my eyes

One final time

But then the morning

Comes along to my surprise

The sun comes bursting through and casts a bitter glow

Downstairs is empty

Coffee helps the pain subside

I stumble out the door with nowhere left to go

Yeah I’m out the door with nowhere left to go

Stumble out the door with nowhere left to go

Well some would say the stars aligned

I was her own and she was mine

Ze verliet haar kleine stad

In Ohio

Ze ging recht naar beneden

Naar Mexico in mijn armen

We zijn snel gevallen

Ze heeft me al die voorgelezen

Oude tijdschriften

We vielen er tussenin

Onze wensen en behoeften

Ons hart was vol

Onze ogen waren groot

Nu ben ik in de hoek

Scheve ogen en ingevallen grijns

Donkerrode plas rond mijn voeten, ik sterf langzaam

En 's ochtends

Ze ijsbeert weer heen en weer

Ze zegt dat ik graag zou willen blijven, maar je weet dat ik moet gaan

Nou, sommigen zouden zeggen dat de sterren uitgelijnd zijn

Ik was van haar en zij van mij

En als de lucht op de grond viel

We zouden glimlachen terwijl het brandde

Omlaag

Ik ben de weg naar huis kwijtgeraakt

Bij een kaartspel

De put is drooggelopen

De grond is hard en gebarsten door de hitte

Dood en zware hitte

Maanden in een fles

Ik bloed gin

Mijn lichaam hol

Ik val met mijn voeten tegen iedereen aan

Mijn zware voeten

Dan word ik wakker om haar te zien

Het haar hangt naar beneden, ze schudt haar hoofd

Ze kijkt dwars door me heen

Er is niets voor haar om te weten

Stille overgave

Verspil een strijd in dat bed

Binnen een maand begon mijn gehavende borst te groeien

Sommigen zouden zeggen dat de sterren uitgelijnd zijn

Ik was van haar en zij van mij

En als de lucht op de grond viel

We zouden glimlachen terwijl het brandde

Omlaag

Zomer gebrand

Een verzengende affaire

Duizend momenten

Toen ze daar lag en niet de deur

Nu ben ik de dwaas

De dood wacht

Rond de bocht

Door het bloed en de drank

Ik ruik het einde

Ik laat mijn ogen rusten

Nog een laatste keer

Maar dan de ochtend

Gaat mee tot mijn verrassing

De zon komt door en werpt een bittere gloed

Beneden is leeg

Koffie helpt de pijn te verminderen

Ik strompel de deur uit en heb nergens meer om heen te gaan

Ja, ik ben de deur uit en heb nergens meer om naartoe te gaan

Struikel de deur uit en heb nergens meer om naartoe te gaan

Nou, sommigen zouden zeggen dat de sterren uitgelijnd zijn

Ik was van haar en zij van mij