Inchiostro nero - Johnny Marsiglia, Big Joe, Louis Dee

Quattro del mattino, e non brillo di simpatia

Dato che ormai stare tranquilli è un’utopia

Lo specchio riflette quasi quanto voi che valutate, marca sulle mie occhiaie

che sembrano tatuate

Vorresti vivere ora come se domani morissi, microphone check one two what is

this

Non m’importa di essere un rapper bravo a fare dissing ma un rapper in grado di

fare dischi

Classe '86 l’anno in cui Run-Dmc suonavano Walk This Way

Ora che l’ignoranza sembra un vanto, 'sta vita sembra misera ma la miseria è

altro

Tu chi sei, che persona sei, non che personaggio

Se sei come me, sei perso nello stesso viaggio

Ci immergo le dita e me le passo in faccia come un guerriero, ti mostro il vero

inchiostro nero

Non esisterà una nuova parte di me

Rimarrà per sempre l’immenso vuoto che c'è

E se proverai a cercarti nelle mani, negli addii, nelle foto, negli sguardi,

nel domani, nelle strade che ha

(Ah)Rivedo me se scrivo di lei, la città mi parla ancora, diva siamo dei

Frà la pioggia può sporcare le mie sette facce, in settimana se ti chiama senti

se ti piace

Perspicace spiegare a chi non piace, che il nero può coprire gli animi di chi

ora tace

Cerchi pace, non dare spiegazioni fratè il mondo sa di zucchero e allucinazioni

Ora è buio notte, le strade sono storte

Cercavo la mia via, chance, non si sono accorte

Qui non siamo a corte, siamo ai ferri corti

E ogni volta che tu calibri contiamo i morti

Voltiamo i volti, svoltiamo per non fare i corti

Volano i mostri, se scappiamo proteggiamo i nostri

Si, nessuno lo vorrebbe ma hai presente vero?

Ciò che non ero, lo leggi nel mio inchiostro nero

(Grazie a Fabio per questo testo)

Vier uur 's ochtends, en ik straal niet van sympathie

Omdat kalm zijn inmiddels een utopie is

De spiegel reflecteert bijna net zoveel als je evalueert, vlekken op mijn donkere kringen

die er getatoeëerd uitzien

Wil je nu leven alsof je morgen sterft, microfoon check een twee wat is

deze

Het kan me niet schelen dat ik een rapper ben die goed kan dissen, maar een rapper die kan

platen maken

Geboren in 1986, het jaar waarin Run-Dmc Walk This Way speelde

Nu onwetendheid een opschepperij lijkt, lijkt dit leven ellendig, maar de ellende is dat wel

ander

U wie bent u, welke persoon bent u, niet welk karakter

Als je bent zoals ik, ben je verdwaald in dezelfde reis

Ik doop mijn vingers en ga ermee over het gezicht als een krijger, ik zal je de ware laten zien

zwarte inkt

Er zal geen nieuw deel van mij zijn

De enorme leegte die er is, zal voor altijd blijven bestaan

En als je jezelf probeert te zoeken in de handen, in het afscheid, in de foto's, in de blikken,

in morgen, in de straten die het heeft

(Ah) ik zie mezelf als ik over haar schrijf, de stad spreekt me nog steeds aan, diva's we zijn goden

Broer, de regen kan mijn zeven gezichten bevuilen, gedurende de week als hij je belt, luister

Als je dat wil

Slim om uit te leggen aan degenen die het niet leuk vinden, dat zwart wiens zielen kan bedekken

nu stil

Je zoekt rust, geeft geen uitleg broeder, de wereld smaakt naar suiker en hallucinaties

Nu is het 's nachts donker, de straten zijn krom

Ik zocht mijn weg, toeval, ze merkten het niet op

We zijn hier niet aan het hof, we staan ​​op gespannen voet

En elke keer dat u kalibreert, tellen we de doden

We draaien onze gezichten, we draaien om niet kort te zijn

Monsters vliegen, als we wegrennen, beschermen we de onze

Ja, niemand zou het leuk vinden, maar weet je, toch?

Wat ik niet was, kun je lezen in mijn zwarte inkt

(Met dank aan Fabio voor deze tekst)