Razor Back Woman - John Stewart

I still can remember Pa coming home drunk

With the boys from the Union Hall station

And it’s hard to believe all the words that I read

We are living in God’s favourite nation

And I knew he was ill from the size of his pills

But he choked on the preacher’s salvation

And I know that his blood it still flows in my veins

As I fall for each blue-eyed temptation

And the razorback woman who stood by his side

Is skinny and fixing to die

Oh the razorback woman is calling me home

And she cries

Oh my God how she cries

I was only fourteen and my Dad he was mean

When his face shined a river of sweat

Oh, he started yelling «You'll go straight to hell»

And «You're young and your ears are still wet»

When the other young boys were enjoying their toys

He gave me my first cigarette

And I’d like to say that these were the days

That my sprung lungs will never forget

And the razorback woman who stood by his side

Is skinny and fixing to die

Oh the razorback woman is calling me home

And she cries

Oh my God how she cries

Ik kan me nog herinneren dat Pa dronken thuiskwam

Met de jongens van het Union Hall station

En het is moeilijk om alle woorden die ik lees te geloven

We leven in Gods favoriete land

En ik wist dat hij ziek was door de grootte van zijn pillen

Maar hij stikte in de redding van de prediker

En ik weet dat zijn bloed nog steeds door mijn aderen stroomt

Terwijl ik val voor elke verleiding met blauwe ogen

En de vlijmscherpe vrouw die aan zijn zijde stond

Is mager en staat op het punt te sterven

Oh de vlijmscherpe vrouw roept me naar huis

En ze huilt

Oh mijn god wat huilt ze

Ik was pas veertien en mijn vader was gemeen

Toen zijn gezicht een rivier van zweet straalde

Oh, hij begon te schreeuwen "Je gaat regelrecht naar de hel"

En «Je bent jong en je oren zijn nog nat»

Toen de andere jonge jongens genoten van hun speelgoed

Hij gaf me mijn eerste sigaret

En ik zou willen zeggen dat dit de dagen waren

Dat mijn gesprongen longen nooit zullen vergeten

En de vlijmscherpe vrouw die aan zijn zijde stond

Is mager en staat op het punt te sterven

Oh de vlijmscherpe vrouw roept me naar huis

En ze huilt

Oh mijn god wat huilt ze