Salty and Sweet - John Smith

I’m a fishing girl, just a lonely girl

The Town in which I live is breaking water

I told my Mother, my violent brother

All they give to me is reason to leave

Imagine my surprise, a pair of ancient eyes

Set into a face as old as land

He stands in front of, he came out of the sea

He says it hurts his skin to touch the sand

He crawls back into the sea, the air is salty and sweet

A backward glance by way of invitation

I’m in now up to my knees, the air is salty and sweet

I’ll leave my dress by way of explanation

My man don’t care for clothes, the things he does not own

They never trouble him, never give him grief

‘Cause he’s as soft as silk, as pure as baby milk

And harder than earth that he scorns

Ik ben een vissersmeisje, gewoon een eenzaam meisje

De stad waarin ik woon breekt water

Ik vertelde mijn moeder, mijn gewelddadige broer

Het enige wat ze me geven is een reden om te vertrekken

Stel je mijn verrassing eens voor, een paar oude ogen

Gezet in een gezicht zo oud als land

Hij staat voor, hij kwam uit de zee

Hij zegt dat het zijn huid pijn doet om het zand aan te raken

Hij kruipt terug de zee in, de lucht is zout en zoet

Een terugblik bij wijze van uitnodiging

Ik zit nu tot aan mijn knieën, de lucht is zout en zoet

Ik laat mijn jurk bij wijze van uitleg

Mijn man geeft niet om kleding, de dingen die hij niet bezit

Ze vallen hem nooit lastig, bezorgen hem nooit verdriet

Want hij is zo zacht als zijde, zo puur als babymelk

En harder dan aarde die hij minacht