Away We Go - John Smith

Just within vision, the road opens wide to swallow me whole

At home with the atlas she’s desperate to fly

And so she asks me every day

When are we going away?

The drums of the madman, louder each each, have put me to flight

Places change shape and friends disappear

She calls out to me when I am astray

She says Baby, Take Me Away!

Hey!

Gather your coats and your shoes!

There’s nothing to lose!

Let us see better days in some sweet place far away

At the very least we’ll say we gave it a go

Spring came on quickly

We never returned, we never looked back

The candle not lit has longer to burn

And still she asks me everyday

She says Baby, Take Me Away!

Net binnen het zicht, gaat de weg wijd open om me in zijn geheel op te slokken

Thuis met de atlas wil ze zo graag vliegen

En dus vraagt ​​ze me elke dag

Wanneer gaan we weg?

De trommels van de gek, luider elk, hebben me op de vlucht geslagen

Plaatsen veranderen van vorm en vrienden verdwijnen

Ze roept naar me als ik op een dwaalspoor ben

Ze zegt Baby, Take Me Away!

Hoi!

Verzamel je jassen en je schoenen!

Er is niets te verliezen!

Laten we betere dagen zien op een mooie plek ver weg

We zullen op zijn minst zeggen dat we het hebben geprobeerd

Het werd snel lente

We zijn nooit teruggekomen, we hebben nooit achterom gekeken

De kaars die niet brandt, moet langer branden

En nog steeds vraagt ​​ze me elke dag

Ze zegt Baby, Take Me Away!