Whispering Jesse - John Denver

I often have wandered in deep contemplation

It seems that the mind runs wild when you’re all alone

the way that it could be, the ways that it should be things I’do differently if I could do them again

I’ve always loved spring time, the passing of winter

the green of the new leaves, the life goin’on

the promise of morning, the long days of summer

warm nights of lo-ving her beneath the bright stars

I’m just an old cowboy from high Colorado

too old to ride anymore, to blind to see

I sleep in the city now, away from my mountains

away from the cab-in we always called home

I dream I left there on an old palomino

whispering Jesse rode right by my side

I long to hold her, to hear her soft breathing

the touch of her cool hands on my fevered brow

Wispering Jesse still rides in the mountains

still sings in the canyons

still lives in my heart

Ik heb vaak in diepe contemplatie rondgedoold

Het lijkt erop dat de geest op hol slaat als je helemaal alleen bent

de manier waarop het zou kunnen zijn, de manier waarop het zou moeten zijn dingen die ik anders zou doen als ik ze opnieuw zou kunnen doen

Ik heb altijd van de lente gehouden, het voorbijgaan van de winter

het groen van de nieuwe bladeren, het leven gaat door

de belofte van de ochtend, de lange dagen van de zomer

warme nachten van van haar te houden onder de heldere sterren

Ik ben gewoon een oude cowboy uit het hoge Colorado

te oud om nog te rijden, te blind om te zien

Ik slaap nu in de stad, weg van mijn bergen

weg van de taxi die we altijd naar huis belden

Ik droom dat ik daar vertrok op een oude palomino

fluisterend reed Jesse naast me

Ik verlang ernaar haar vast te houden, haar zachte ademhaling te horen

de aanraking van haar koele handen op mijn koortsige voorhoofd

Wispering Jesse rijdt nog steeds in de bergen

zingt nog steeds in de canyons

leeft nog steeds in mijn hart