The Girl at the End of the Bar - John Anderson

If you’ve ever been drinkin' I know that you’ve seen her

At the end of the bar all alone

She knows what you’re thinkin' when you try to approach her

And anything you say might be wrong

She’s not there for company, she don’t like to remember

She once let herself go too far

She’s not there to complain, she just wants to remain

The girl at the end of the bar

The girl at the end of the bar

Who once let herself go too far

Now carries the love like a scar

The girl at the end of the bar

She’s had so many hard knocks, she don’t play the jukebox

She’s lived all those sad songs first hand

What’s made her so bitter and why love has quit her

Is because she has loved the wrong man

The smile she’s not wearing is the sign she’s not carrying

And is part of her permanent scar

And she’s not there to complain she just wants to remain

The girl at the end of the bar

The girl at the end of the bar

Als je ooit hebt gedronken, weet ik dat je haar hebt gezien

Helemaal alleen aan het einde van de bar

Ze weet wat je denkt als je haar probeert te benaderen

En alles wat je zegt, kan verkeerd zijn

Ze is er niet voor gezelschap, ze herinnert het zich niet graag

Ze liet zichzelf ooit te ver gaan

Ze is er niet om te klagen, ze wil gewoon blijven

Het meisje aan het einde van de bar

Het meisje aan het einde van de bar

Die zichzelf ooit te ver liet gaan

Nu draagt ​​de liefde als een litteken

Het meisje aan het einde van de bar

Ze heeft zoveel harde klappen gehad, ze speelt geen jukebox

Ze heeft al die droevige liedjes uit de eerste hand meegemaakt

Wat heeft haar zo bitter gemaakt en waarom heeft de liefde haar verlaten?

Is omdat ze van de verkeerde man heeft gehouden?

De glimlach die ze niet draagt, is het teken dat ze niet bij zich heeft

En maakt deel uit van haar permanente litteken

En ze is er niet om te klagen, ze wil gewoon blijven

Het meisje aan het einde van de bar

Het meisje aan het einde van de bar