The Ballad Of Zero And The Tramp - John Anderson

Well they used to call him Zero 'cause he never made his mark

And when he took up with a tramp like her all the people laughed

Fate just seemed to find them on a one way losing streak

Between the two they lived their lives trapped on a dead end street

Well a man gets tired of zero and a woman hates that scorn

And if time allowed they’d make those fools wish they were never born

Oh, how come it feels like Sunday each day of your life

Some of us have to make a name before we’re satisfied

Oh, and how come it feels like Monday seven days a week

Work your fingers to the bone just to make ends meet

Well the bank job wasn’t easy no they’d left a couple dead

And when the headlines hit the stands that day

It was Zero and the tramp they said

Now it looks like they’ve got a man hunt for a couple of crazy kids

And they both got just what they want it was a price upon their heads

The more they kept on runnin' the more they fell in love

'Cause when you live your life outside the law you need that kind of trust

Oh, how come it feels like Sunday each day of your life

Some of us have to make a name before we’re satisfied

Oh, and how come it feels like Monday seven days a week

Work your fingers to the bone just to make ends meet

Sometimes the nights get colder and the dreams can chill your bones

And it was on a night like this that they came too close to home

They were caught up in the cross fire of a SWAT team’s finest hour

And went down in a blaze of automatic fire

Crying hey we’ve really made it now

Oh, how come it feels like Sunday each day of your life

Some of us have to make a name before we’re satisfied

Oh, and how come it feels like Monday seven days a week

Work your fingers to the bone just to make ends meet

Work your fingers to the bone just to make ends meet

Nou, ze noemden hem altijd Nul omdat hij nooit zijn sporen heeft verdiend

En toen hij het opnam met een zwerver als zij, lachten alle mensen

Het lot leek ze te vinden op een eenzijdige verliezende reeks

Tussen de twee leefden ze hun leven gevangen in een doodlopende straat

Nou, een man wordt moe van nul en een vrouw haat die minachting

En als de tijd het toeliet, zouden ze die dwazen laten wensen dat ze nooit geboren waren

Oh, hoe komt het dat het elke dag van je leven als zondag voelt

Sommigen van ons moeten een naam maken voordat we tevreden zijn

Oh, en hoe komt het dat het zeven dagen per week als maandag aanvoelt

Werk je vingers tot op het bot om de eindjes aan elkaar te knopen

Nou, de baan bij de bank was niet gemakkelijk, nee, ze hadden een paar doden achtergelaten

En toen de krantenkoppen die dag de tribunes bereikten

Het was Zero en de zwerver zeiden ze

Nu lijkt het alsof ze een mannenjacht hebben op een paar gekke kinderen

En ze kregen allebei precies wat ze wilden, het was een prijs die op hun hoofd stond

Hoe meer ze bleven rennen, hoe meer ze verliefd werden

Want als je je leven buiten de wet leeft, heb je dat soort vertrouwen nodig

Oh, hoe komt het dat het elke dag van je leven als zondag voelt

Sommigen van ons moeten een naam maken voordat we tevreden zijn

Oh, en hoe komt het dat het zeven dagen per week als maandag aanvoelt

Werk je vingers tot op het bot om de eindjes aan elkaar te knopen

Soms worden de nachten kouder en kunnen de dromen je botten koelen

En het was op een nacht als deze dat ze te dicht bij huis kwamen

Ze werden gevangen in het kruisvuur van het beste uur van een SWAT-team

En ging ten onder in een uitbarsting van automatisch vuur

Huilend, we hebben het nu echt gehaald

Oh, hoe komt het dat het elke dag van je leven als zondag voelt

Sommigen van ons moeten een naam maken voordat we tevreden zijn

Oh, en hoe komt het dat het zeven dagen per week als maandag aanvoelt

Werk je vingers tot op het bot om de eindjes aan elkaar te knopen

Werk je vingers tot op het bot om de eindjes aan elkaar te knopen