Silver City - Joe Ely

One day I went and left my home out in the West

Said I was headed for the Silver City

All along the line I was dreaming all the time

Dreaming of the shining Silver City

I kissed my love goodbye, said «Honey don’t you cry

For I’m headed for the Silver City»

If you could read my mind you’d know that I’ll be fine

Soon as I do my time in the Silver City

Two weeks and a day I slowly made my way

To the gates of the Silver City

Finally one night I saw the flaming lights

I had made it to the Silver City

I honestly believed that I would be received

With the golden key to the Silver City

But my first night on the town thieves knocked me down

They welcomed me to the Silver City

Must’a been a freak mistake I said as I did 'wake

In the gutter of the Silver City

With a throbbing head I begged for my bread

Half-smiling as I bled in the Silver City

Oh, how can there ever be such misery in the streets

How can it ever be in the Silver City?

But soon enough I saw how easy it was to fall

And not be seen at all in the Silver City

I got caught for a crime I done, the policeman said, «Son

Don’t you try to run in the Silver City»

He locked me in his jail, no one to go my bail

When can I sail away from the Silver City?

Now the moon cries through the bar, my love waits in the stars

I’m glad that she is far from the Silver City

If she could read my mind she’d know that I’ll be fine

Soon as I do my time in the Silver City

Op een dag ging ik en verliet mijn huis in het Westen

Zei dat ik op weg was naar de Zilverstad

Langs de lijn droomde ik de hele tijd

Dromen van de stralende Zilveren Stad

Ik kuste mijn liefde vaarwel, zei: "Schat, huil niet"

Want ik ben op weg naar de Zilveren Stad»

Als je mijn gedachten zou kunnen lezen, zou je weten dat het goed met me gaat

Zodra ik mijn tijd in de Zilverstad doe

Twee weken en een dag vond ik langzaam mijn weg

Naar de poorten van de Zilverstad

Eindelijk zag ik op een nacht de vlammende lichten

Ik had de Zilveren Stad bereikt

Ik geloofde oprecht dat ik zou worden ontvangen

Met de gouden sleutel tot de Zilveren Stad

Maar mijn eerste nacht op de stadsdieven sloegen me neer

Ze verwelkomden me in de Zilverstad

Moet een gekke fout zijn geweest, zei ik toen ik wakker werd

In de goot van de Zilverstad

Met een kloppend hoofd smeekte ik om mijn brood

Half lachend terwijl ik bloedde in de Zilverstad

Oh, hoe kan er ooit zo'n ellende op straat zijn

Hoe kan het ooit in de Zilverstad zijn?

Maar al snel zag ik hoe gemakkelijk het was om te vallen

En helemaal niet gezien te worden in de Zilverstad

Ik werd gepakt voor een misdaad die ik beging, de politieman zei: «Zoon»

Probeer niet te rennen in de Zilverstad»

Hij sloot me op in zijn gevangenis, niemand om mijn borgtocht te betalen

Wanneer kan ik wegvaren uit de Zilverstad?

Nu huilt de maan door de bar, mijn liefde wacht in de sterren

Ik ben blij dat ze ver van de Zilverstad is

Als ze mijn gedachten kon lezen, zou ze weten dat het goed met me gaat

Zodra ik mijn tijd in de Zilverstad doe