Envidia - Joan Sebastian

Siempre pense que la envidia

Era un sentimiento errado

Y de repente mi vida ah

De envidia se me ha llenado

Le tengo envidia al la noche

Noche que vela tu suen~o

Le tengo y quisiera ser

De la noche y de ti duen~o

Le tengo a la lluvia

Que te acaricia y te moja

Le tengo al viento que

Te besa si se le antoja

Simpre pense que la envidia

Era un sentimiento insano

Y de repente la envidia y yo

No nos soltamos la mano

Le tengo envidia al silencio

Cuando te quedas callada

Le tengo envidia pues quiero ser

De ti feliz carcajada

Le tengo envidia a la noche

A la lluvia y al viento

Y al fin de cuentas hoy comprendi

La envidia, ay que bello sentimiento

Al fin de cuentas hoy comprendi

La envidia, es un bello sentimiento

Ik dacht altijd dat jaloezie

Het was een verkeerd gevoel

En plotseling mijn leven ah

Ik ben vervuld van jaloezie

Ik ben jaloers op de nacht

Nacht die waakt over je droom

Ik heb hem en ik zou hem graag willen zijn

Van de nacht en van je eigenaar

ik moet regenen

Dat streelt je en maakt je nat

Ik heb de wind dat

Hij kust je als hij daar zin in heeft

Ik dacht altijd dat jaloezie

Het was een waanzinnig gevoel

En ineens jaloers op mij

We laten niet los

Ik ben jaloers op de stilte

als je stil blijft

Ik ben jaloers op hem omdat ik dat wil zijn

Van je blije lach

Ik ben jaloers op de nacht

Naar de regen en naar de wind

En vandaag begreep ik het eindelijk

De jaloezie, oh wat een mooi gevoel

Aan het eind van de dag begreep ik het

Afgunst is een mooi gevoel