The Rare Oul Times - Jim McCann

Raised on songs and stories, heroes of renown

The passing tales and glories that once was Dublin Town

The hallowed halls and houses, the haunting childrens

Rhymes

That once was Dublin City in the rare ould times

Ring a ring a rosey, as the light declines

I remember Dublin City in the rare ould times

My name it is Sean Dempsey, as Dublin as can be Born hard and late in Pimlico, in a house that ceased

To be By trade I was a cooper, lost out to redundancy

Like my house that fell to progress, my trade’s a Memory

And I courted Peggy Dignam, as pretty as you please

A rogue and child of Mary, from the rebel Liberties

I lost her to a student chap, with skin as black as Coal

When he took her off to Birmingham, she took away my Soul

Ring a ring a rosey, as the light declines

I remember Dublin City in the rare ould times

The years have made me bitter, the gargle dims me brain

Cause Dublin keeps on changing, and nothing seems the

Same

The Pillar and the Met have gone, the Royal long since

Pulled down

As the grey unyielding concrete, makes a city of my Town

Ring a ring a rosey, as the light declines

I remember Dublin City in the rare ould times

Fare thee well sweet Anna Liffey, I can no longer stay

And watch the new glass cages, that spring up along the

Quay

My mind’s too full of memories, too old to hear new

Chimes

I’m part of what was Dublin, in the rare ould times

Ring a ring a rosey, as the light declines

I remember Dublin City in the rare ould times

Ring a ring a rosey, as the light declines

I remember Dublin City in the rare ould times

Opgegroeid met liedjes en verhalen, bekende helden

De voorbijgaande verhalen en glorie die ooit Dublin Town was

De heilige zalen en huizen, de spookachtige kinderen

Rijmpjes

Dat was ooit Dublin City in the rare old times

Ring een ring een roos, terwijl het licht afneemt

Ik herinner me Dublin City in de zeldzame oude tijden

Mijn naam is Sean Dempsey, zo Dublin als maar kan zijn Hard en laat geboren in Pimlico, in een huis dat ophield

Om van beroep te zijn, was ik een kuiper, verloren door ontslag

Net als mijn huis dat in verval raakte, is mijn vak een herinnering

En ik heb Peggy Dignam het hof gemaakt, zo mooi als je wilt

Een schurk en kind van Mary, van de rebellen Liberties

Ik verloor haar aan een student, met een huid zo zwart als steenkool

Toen hij haar meenam naar Birmingham, nam ze mijn ziel weg

Ring een ring een roos, terwijl het licht afneemt

Ik herinner me Dublin City in de zeldzame oude tijden

De jaren hebben me bitter gemaakt, het gorgelen verdooft mijn hersenen

Want Dublin blijft veranderen, en niets lijkt de

Dezelfde

De Pillar en de Met zijn verdwenen, de Royal allang

Naar beneden getrokken

Zoals het grijze, onverzettelijke beton een stad van mijn stad maakt

Ring een ring een roos, terwijl het licht afneemt

Ik herinner me Dublin City in de zeldzame oude tijden

Vaarwel lieve Anna Liffey, ik kan niet langer blijven

En let op de nieuwe glazen kooien die langs de weg opspringen

Kade

Mijn geest zit te vol met herinneringen, te oud om nieuwe te horen

klokkenspel

Ik maak deel uit van wat Dublin was, in de zeldzame oude tijden

Ring een ring een roos, terwijl het licht afneemt

Ik herinner me Dublin City in de zeldzame oude tijden

Ring een ring een roos, terwijl het licht afneemt

Ik herinner me Dublin City in de zeldzame oude tijden