Finalement - Jil Caplan

Finalement

Quand les remous, les tourments

Les gesticulations lasses

De tous les gens qui passent

S’arrêtent pour un moment

Et qu’on sent, juste un instant

Le froid caresser le temps

Finalement

Quand les disputes et les cris

Et les démonstrations basses

De nos rancoeurs à la casses

S’arrêtent pour un moment

Et qu’affleure, juste un instant

À la surface du temps

Le fond de nos sentiments

Qu’est ce qu’on cherche

Qu’est ce qu’on cherche de plus

Que cette minute absolue

Où, sur tes avant bras nus

Je dépose un baiser

Et j’inscris à jamais

Comme je t’ai aimé

Finalement

Quand les apres midi seule

La seule personne qu’on voudrait sentir là, sentir près

Reviendra sans doute jamais

Et qu’on repense à avant

À tous ces bons moments

Perdus en un instant

Qu’est ce qu’on cherche

Qu’est ce qu’on cherche de plus

Que cette minute absolue

Où de tes cuisses nues je fais un oreiller

Et j'écris à jamais

Jamais je ne te laisserais

Jamais je ne te laisserais

Finalement

Quand on calcule nos vies

Et qu’on en réclame un prix

Et que le reve est fini

Qu’on se retourne un instant

Et qu’on recolte l’avant

Des comptes et des réglements

Finalement

Qu’est ce qu’on cherche

Qu’est ce qu’on cherche de plus

Que cette minute absolue

Où sur tes avant bras nus

Je dépose un baiser

Et j’inscris à jamais

Comme je t’ai aimé

Comme je t’ai aimé…

(Merci à Pierre pour cettes paroles)

uiteindelijk

Wanneer de onrust, de kwellingen

De vermoeide gebaren

Van alle mensen die voorbij komen

even stoppen

En we voelen, heel even

De koude strelingstijd

uiteindelijk

Wanneer het ruzie en het schreeuwen

En de lage demonstraties

Van onze wrok tot de schroothoop

even stoppen

En doorspoelen, gewoon voor een moment

Op het oppervlak van de tijd

De bodem van onze gevoelens

Wat zoeken we?

Wat zoeken we nog meer

Dat deze absolute minuut

Waar, op je blote onderarmen

ik laat een kus vallen

En ik schrijf voor altijd

Hoe ik van je hield

uiteindelijk

Wanneer de middagen alleen zijn

De enige persoon die we daar zouden willen voelen, voel je dichtbij

Zal waarschijnlijk nooit meer terugkomen?

En we denken terug aan vroeger

In al die goede tijden

In een oogwenk verloren

Wat zoeken we?

Wat zoeken we nog meer

Dat deze absolute minuut

Waar van je blote dijen maak ik een kussen

En ik schrijf voor altijd

Ik zou je nooit verlaten

Ik zou je nooit verlaten

uiteindelijk

Wanneer we ons leven berekenen

En we claimen een prijs

En de droom is voorbij

Laten we even omdraaien

En we oogsten de voorkant

Rekeningen en vereffeningen

uiteindelijk

Wat zoeken we?

Wat zoeken we nog meer

Dat deze absolute minuut

Waar op je blote onderarmen

ik laat een kus vallen

En ik schrijf voor altijd

Hoe ik van je hield

Wat hield ik van je...

(Met dank aan Peter voor deze teksten)