Feels Like Coming Home - Jetta

Running through the black night

I’m sure I had a green light

Crawling over the thought that I would die

Then from the x-ray, back to the rat race

I want to win this, and know that I’m alive

All these streets look different, like I’m born again

There in the dark, down in the valley

Under the motel neon sign

Room 105, the back of the alley

You’re wearing my coat while sleeping

And it feels like I’ve come home, oh

Yeah it feels like I’ve come home

It’s hard for the dreamers when the city’s never sleeping

But we’re gonna make it, though we don’t know how

I pay a high price for the joy of the free ride

'Cause I got you, and now that’s all that counts

There in the dark, down in the valley

Under the motel neon sign

Room 105, at the back of the alley

You’re wearing my coat while sleeping

And it feels like I’ve come home, oh

Yeah it feels like I’ve come home, oh

This I know

Right from the start, like it’s the first time

It finally feels like coming home

There in the dark, down in the valley

Under the motel neon sign

Room 105, at the back of the alley

You’re wearing my coat while sleeping

And it feels like I’ve come home, oh

Yeah it feels like I’ve come home, oh

This I know

Right from the start, like it’s the first time

It finally feels like

It feels like I’ve come home

Rennend door de zwarte nacht

Ik weet zeker dat ik groen licht had

Kruipen over de gedachte dat ik zou sterven

Dan van de röntgenfoto terug naar de ratrace

Ik wil dit winnen en weet dat ik leef

Al deze straten zien er anders uit, alsof ik opnieuw geboren ben

Daar in het donker, beneden in de vallei

Onder het neonbord van het motel

Kamer 105, de achterkant van de steeg

Je draagt ​​mijn jas terwijl je slaapt

En het voelt alsof ik thuis ben gekomen, oh

Ja, het voelt alsof ik thuis ben gekomen

Het is moeilijk voor de dromers als de stad nooit slaapt

Maar we gaan het redden, al weten we niet hoe

Ik betaal een hoge prijs voor het plezier van de gratis rit

Omdat ik je heb, en dat is nu het enige dat telt

Daar in het donker, beneden in de vallei

Onder het neonbord van het motel

Kamer 105, aan de achterkant van de steeg

Je draagt ​​mijn jas terwijl je slaapt

En het voelt alsof ik thuis ben gekomen, oh

Ja, het voelt alsof ik thuis ben gekomen, oh

Dit weet ik

Vanaf het begin, alsof het de eerste keer is

Het voelt eindelijk als thuiskomen

Daar in het donker, beneden in de vallei

Onder het neonbord van het motel

Kamer 105, aan de achterkant van de steeg

Je draagt ​​mijn jas terwijl je slaapt

En het voelt alsof ik thuis ben gekomen, oh

Ja, het voelt alsof ik thuis ben gekomen, oh

Dit weet ik

Vanaf het begin, alsof het de eerste keer is

Het voelt eindelijk alsof

Het voelt alsof ik thuis ben gekomen