Himlen är oskyldigt blå - Jessica Andersson

Himlen är oskyldigt blå

Som ögon när barnen är små

Att regndroppar faller som tårarna gör

Rår inte stjärnorna för

Älskling jag vet hur det känns

När broar till tryggheten bränns

Fast tiden har jagat oss in i en vrå

Är himlen så oskyldigt blå

När vi växte upp, lekte livet

Vi var evighetens hopp

Det var helt självklart att vår

Framtid skulle bli

Oförbrukat fri

Somrar svepte fram

Jorden värmde våra fötter där vi sprang

Rågen gungade, och gräset växte grönt

Hela livet var så skönt

Himlen är oskyldigt blå

Som ögon när barnen är små

Att regndroppar faller som tårarna gör

Det rår inte stjärnorna för

Älskling, jag vet hur det känns

När broar till tryggheten bränns

Fast tiden har jagat oss in i en vrå

Är himlen så oskyldigt blå

Frusna på en strand

Flög vi med drakar medans

Tiden flöt iland

Vi var barn som ingen ondska kunde nå

Himlen var så blå

Nu tar molnen mark

Jag var förblindad av att solen sken så stark

Men mina ögon kommer alltid le mot dig

Kan det begäras mer av mig

Himlen är oskyldigt blå

Djupaste hav likaså

Att regndroppar faller som tårarna gör

Det rår inte stjärnorna för

Älskling, jag vet hur det känns

När broar till tryggheten bränns

Fast tiden har jagat, oss in i en vrå

Är himlen så oskyldigt blå

De lucht is onschuldig blauw

Zoals ogen als de kinderen klein zijn

Dat regendruppels vallen zoals tranen dat doen

Kan niet tegen de sterren

Schat, ik weet hoe het voelt

Wanneer bruggen naar veiligheid worden verbrand

Maar de tijd heeft ons in een hoek gedreven

Is de lucht zo onschuldig blauw?

Toen we opgroeiden, was het leven leuk

We waren de hoop van de eeuwigheid

Het was overduidelijk dat de lente

De toekomst zou zijn

ongebruikt gratis

De zomers vlogen vooruit

De aarde verwarmde onze voeten waar we renden

De rogge zwaaide, en het gras werd groen

Mijn hele leven was zo leuk

De lucht is onschuldig blauw

Zoals ogen als de kinderen klein zijn

Dat regendruppels vallen zoals tranen dat doen

De sterren kunnen er niet tegen

Schat, ik weet hoe het voelt

Wanneer bruggen naar veiligheid worden verbrand

Maar de tijd heeft ons in een hoek gedreven

Is de lucht zo onschuldig blauw?

Bevroren op een strand

We vlogen terwijl

De tijd dreef aan wal

We waren kinderen die geen kwaad kon bereiken

De lucht was zo blauw

Nu nemen de wolken terrein

Ik was verblind door het feit dat de zon zo sterk scheen

Maar mijn ogen zullen altijd naar je glimlachen

Kan er meer van mij worden aangevraagd?

De lucht is onschuldig blauw

Diepste zee ook

Dat regendruppels vallen zoals tranen dat doen

De sterren kunnen er niet tegen

Schat, ik weet hoe het voelt

Wanneer bruggen naar veiligheid worden verbrand

Hoewel de tijd ons in een hoek heeft gejaagd

Is de lucht zo onschuldig blauw?