Te mentiría (Acústico) - Jere

I do not dare to remember,

I dare not smile, do not dare to be happy

Yes, I am afraid of losing their heads again

If you and the lost

You, you hide me, my heartbeat under skin

You do not want to disturb

But I, I started to encabronar,

I feel that I have no ná

And because it reviento

Do you want to regret it if you can be without my

Mentiria if you say that, throughout the day not think of you

Because I die at the thought, you hiding your heart

Again I mentirte saying that it would never be your troubadour

Because I die at the thought …

I sleep when I sleep,

The moon shines your skin, embraced next to my

But no, I wake up and you are not,

And I eat the mattress, And again I remember

Do you want to regret it if you can be without my

Mentiria if you say that, throughout the day not think of you

Because I die at the thought, you hiding your heart

Again I mentirte saying that, you would never troubadour

I, I consumption in the reality forget, I forget

I wanted to try … but fallé

I feel that I will go, with each step I without you

Ardo naked in solitude, and not when you call these here

Dejame burst, the horizon of the future

Giving the dream a reality,

With touches that did it for you …

Ik durf het me niet te herinneren,

Ik durf niet te glimlachen, durf niet gelukkig te zijn

Ja, ik ben bang om hun hoofd weer te verliezen

Als jij en de verlorenen

Jij, jij verbergt mij, mijn hartslag onderhuids

Je wilt niet storen

Maar ik, ik begon kwaad te worden,

Ik heb het gevoel dat ik niets heb

en omdat het barstte

Wil je er spijt van krijgen als je zonder mijn kunt zijn

Ik zou liegen als je dat zegt, de hele dag niet aan je denken

Omdat ik sterf bij de gedachte dat je je hart verbergt

Nogmaals, ik lieg tegen je en zeg dat het nooit jouw troubadour zou zijn

Omdat ik sterf bij de gedachte...

ik slaap als ik slaap,

De maan schijnt je huid, omhelsd naast de mijne

Maar nee, ik word wakker en jij niet,

En ik eet de matras op, en ik herinner het me weer

Wil je er spijt van krijgen als je zonder mijn kunt zijn

Ik zou liegen als je dat zegt, de hele dag niet aan je denken

Omdat ik sterf bij de gedachte dat je je hart verbergt

Nogmaals, ik lieg tegen je door te zeggen dat je nooit zou troubadour

Ik, ik verbruik in de realiteit vergeet, ik vergeet

Ik wilde het proberen... maar het lukte niet

Ik voel dat ik zal gaan, met elke stap die ik zonder jou

Ardo naakt in eenzaamheid, en niet als je ze hier noemt

Laat me barsten, de horizon van de toekomst

De droom werkelijkheid maken,

Met accenten die het voor je deden...