Peach - Jason Nolan

I try to figure it out

I tried to make you slow down but show you 'round

I tried to make you my own

Like the scratch cards

Which were never one in four

But optimistically as ever

As certain as the break of dawn

So am I a part of the play

Am I apart from the play

Am I a part of the grey

Am I a part of the wayside

When you’re at the turn of the page

From the mouse in it’s maze

From the heart in it’s cage to the stars and the moonlight

And I am fully aware

These four have been done before

And I know that you must be bored

I’d be lying if I said that I didn’t care

And to tell the truth now

No matter where I’m supposed to be

The substitutes are a poor excuse

It’s never a perfect symmetry

On the wain while down beneath the dust

And dullened in the distance, I’m no different I’m not there

As we spin round, further from the fairground

I see clearer now I’m distant

I’m no different almost anywhere

Would you notice all the same?

And its hard to take when I’m lost in the streets I used to know

Its a farce to fake like a peach without a stone

And its hard to take when I’m lost in the streets I used to know

Its a farce to fake like a peach without a stone

On the wain while down beneath the dust

And dullened in the distance, I’m no different I’m not there

As we spin round, further from the fairground

I see clearer now I’m distant

I’m no different I’m not there

On the wain while down beneath the dust

And dullened in the distance, I’m no different I’m not there

Ik probeer erachter te komen

Ik heb geprobeerd je langzamer te laten gaan, maar laat je 'rond' zien

Ik heb geprobeerd je de mijne te maken

Zoals de krasloten

Die nooit één op de vier waren

Maar optimistisch als altijd

Zo zeker als het aanbreken van de dag

Dus ik maak deel uit van het toneelstuk

Ben ik behalve het toneelstuk?

Ben ik een deel van de grijze?

Ben ik een deel van de wegkant?

Wanneer je aan het begin van de pagina bent

Van de muis in het is een doolhof

Van het hart in zijn kooi tot de sterren en het maanlicht

En ik ben me volledig bewust

Deze vier zijn al eerder gedaan

En ik weet dat je je moet vervelen

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het me niets kan schelen

En om nu de waarheid te vertellen

Waar ik ook moet zijn

De vervangers zijn een slecht excuus

Het is nooit een perfecte symmetrie

Op de wagen terwijl je onder het stof zit

En afgestompt in de verte, ik ben niet anders, ik ben er niet

Terwijl we ronddraaien, verder van het kermisterrein

Ik zie duidelijker nu ik ver weg ben

Ik ben bijna nergens anders

Zou je het toch allemaal opmerken?

En het is moeilijk te nemen als ik verdwaald ben in de straten die ik vroeger kende

Het is een farce om te faken als een perzik zonder steen

En het is moeilijk te nemen als ik verdwaald ben in de straten die ik vroeger kende

Het is een farce om te faken als een perzik zonder steen

Op de wagen terwijl je onder het stof zit

En afgestompt in de verte, ik ben niet anders, ik ben er niet

Terwijl we ronddraaien, verder van het kermisterrein

Ik zie duidelijker nu ik ver weg ben

Ik ben niet anders Ik ben er niet

Op de wagen terwijl je onder het stof zit

En afgestompt in de verte, ik ben niet anders, ik ben er niet