Zero Percent - Jason Mraz

Our friends on the front porch, well they’re telling jokes and they swing

swiftly towards happier times

Expending lines and finding more energy for the effort and getting distance

from that front porch spotlight

But us we found peace in shadows, long enough to see the monsters rise

Candy’s got some space to fill in her daydream living high on yesterday’s lies

Talking to me about some 0% interest and, how she got a better deal than the

next guy

And the way the lightning shocked us when we were lost and we were looking

Down that long Missouri highway your hair was longer then and now I can remember

Say now I remember oh so well

Oh the roads unencumbered by cats they’re burning like wet matches through my

miracle mile mind

You left your thumbprint inside me now for months it seems but mine only

brushes your soft surface

And somehow

Somehow it leaves me listless, my tongue curls under my lips oh oh yes

So I can’t speak to tell you of the months before I met you

And the way, oh the truth it locked us

Oh right about the time after the lightning shocked us

When we were young, when we were young and missing

Round that small New England byway our lives they were sheltered then and now I

can remember

Say now well I remember oh so well, almost too well

Well its not even being about that anymore I gotta get you down

Those tiny fragments of perfection they please me in a time

Unchanged when its not the same beginning or along awaited end

If I knew all the words I would write myself out of here

If I was all the colors I would paint you pretty in gold in a picture,

so I’m told little sister

So now I’m sold little sister

Why don’t you tell me about the sunsets in Sweden and the laws of Eden

And how you were the rock of Gibraltar, and how they called you foxy

Well that’s another whole box of pandora’s, that’s another whole box of them

ties

Slide your foot off the gas before we crash right back into the median

Right back into the median, the median lo-oh

It separates, our house from the middle of the street

It separates our house from the middle of the street

Talking about our house

Is on the front porch telling jokes and they swing swiftly towards happier times

Expending lines and finding more energy for the effort and getting distance

from that front porch

Spotlight

But us we found peace in shadows long enough to see a monster die

We all need to find a little space in our daydreams long enough and just so long

Long enough, just as long, just so long as its long enough is it long enough?

Is it long enough for me?

Long enough for me to chew on

If it isn’t… if it isn’t.

if it ain’t if it don’t if it can’t then it won'

And that’s just the way that it goes

Onze vrienden op de veranda, nou ze vertellen grappen en ze zwaaien

snel naar gelukkiger tijden

Lijnen uittrekken en meer energie vinden voor de inspanning en afstand nemen

vanuit die spotlight op de veranda

Maar wij vonden vrede in de schaduw, lang genoeg om de monsters te zien opstaan

Candy heeft wat ruimte om haar dagdroom in te vullen en te genieten van de leugens van gisteren

Met mij gesproken over een rente van 0% en hoe ze een betere deal kreeg dan de...

volgende man

En de manier waarop de bliksem ons schokte toen we verdwaald waren en we keken...

Op die lange snelweg in Missouri was je haar toen langer en nu kan ik me herinneren

Zeg nu dat ik het me herinner, oh zo goed

Oh de wegen onbelast door katten ze branden als natte lucifers door mijn

wonder mijl geest

Je hebt je duimafdruk nu al maanden in mij achtergelaten, het lijkt erop dat alleen de mijne

borstelt je zachte oppervlak

En op de een of andere manier

Op de een of andere manier maakt het me lusteloos, mijn tong krult onder mijn lippen oh oh ja

Dus ik kan niet met je praten over de maanden voordat ik je ontmoette

En de manier, oh de waarheid, het sloot ons op

Oh, precies over de tijd nadat de bliksem ons schokte

Toen we jong waren, toen we jong waren en vermist

Rond dat kleine New England langs onze levens waren ze toen beschut en nu ik

kan herinneren

Zeg nu goed, ik herinner het me oh zo goed, bijna te goed

Nou, daar gaat het niet eens meer over, ik moet je naar beneden halen

Die kleine fragmenten van perfectie, ze behagen me in een keer

Ongewijzigd wanneer het niet hetzelfde begin of langverwachte einde is

Als ik alle woorden zou kennen, zou ik mezelf hier weg schrijven

Als ik alle kleuren was, zou ik je mooi in goud schilderen op een foto,

dus mij is verteld zusje

Dus nu ben ik verkocht zusje

Waarom vertel je me niet over de zonsondergangen in Zweden en de wetten van Eden?

En hoe je de rots van Gibraltar was, en hoe ze je foxy noemden

Nou, dat is weer een hele doos pandora's, dat is weer een hele doos van hen

banden

Schuif je voet van het gas voordat we terug in de mediaan crashen

Recht terug in de mediaan, de mediaan lo-oh

Het scheidt, ons huis van het midden van de straat

Het scheidt ons huis van het midden van de straat

Over ons huis gesproken

Is op de veranda grappen aan het vertellen en ze slingeren snel naar gelukkigere tijden

Lijnen uittrekken en meer energie vinden voor de inspanning en afstand nemen

vanaf die veranda

schijnwerper

Maar wij vonden vrede in de schaduw, lang genoeg om een ​​monster te zien sterven

We moeten allemaal een beetje ruimte vinden in onze dagdromen, lang genoeg en maar zo lang

Lang genoeg, net zo lang, net zo lang als het lang genoeg is, is het lang genoeg?

Is het lang genoeg voor mij?

Lang genoeg om op te kauwen

Als dat niet zo is... als dat niet zo is.

als het niet als het niet als het niet kan, dan zal het wel'

En dat is gewoon de manier waarop het gaat