Steven - Jake Miller

Yeah, look

Let me tell you about a kid named Steven

He’s slowly running out of things to believe in

Every couple of months his mom leaves him

For no good reason his step-dad beats him

Not too many friends, only ever had a few of them

But recently they don’t want anything to do with him

Always eating lunch in the bathroom stall

He just wants to feel normal and be cool again, yeah

Always feeling like the outcast, he’s been going crazy ever since his dad passed

He needs guidance and advice but instead

He only has breakdowns and flashbacks of the car crash uh

It’s been getting harder everyday, if he was still around everything would be

okay

Cause his dad was always the light at the end of the tunnel

But now that same damn tunnel is looking dark and grey

He keeps quiet in the back of the class

And when the bell rings Steven hurries home fast

Scared to death the other kids will kick his ass on the long walk home

Cause its happened in the past so

He’s getting used to the black eyes and fat lips

But all he’s got is a fake smile and cut wrists

Wishin' he could walk right up to them and show them the scars

And say look you’re the reason that I’ve done this

Maybe they would finally understand and go back to how it was before it all

began

But he’s just a little different so they taunt him and they beat him

Yeah it’s all just fun and games, they don’t give a damn, yeah

His older brother ain’t around, in and out of jail, hanging with the wrong crowd

He’s been doing coke, smoking weed, getting drunk all his life he’s a shame

No, he’s not too proud

Now his habits are rubbing off on his little bro yeah, but guess what?

Little did he know that everytime he did a line

Everytime he lit a joint

Everytime he took a shot he would set the mode

So Steven’s sitting in his room getting high now

Doors locked, music up, with his lights out

He just takes another toke til his room fills with smoke

5−6-7 hours til he knocks out

Now he started stealing pills from his mom

8−9-10 at a time and now they’re gone

And maybe for a moment all his problems seem to fade

But the high fades too after not too long

And that’s when it really sinks in and that’s when it hits him

That these god damn drugs won’t fix him

Curled up on the floor, can’t take it anymore

Now he’s talking to God cuz he’s the only one that gets him

On his knees, looking up, can’t stop crying

«God I know we haven’t talked in a long time

But this time I really need you.

Please God help me, say something

Just give me a sign, because now I’m falling apart and

I don’t think that I can do it.

Please God, give me the strength

To pull through it.

Tell me, Should I give up?

I could end it all right now

I just don’t know if I’m brave enough to do it

Cuz there’s gotta be a better way than suicide

Try to wait it out, give it time, you’ll be fine

But it’s been so long and I still haven’t been able to get rid

Of all the thoughts that I feel inside.

So sick, so angry, so mad

And to top it off no one even knows that»

That’s when he stood up, wiped his tears, walked over to his desk

And got a pen and a notepad

He just couldn’t see it getting any better

So on a cold dark night in December, Steven knew exactly what he had to do

But first he sat down and wrote a couple letters

One to his step-dad, one to his mother

Couple to the kids at school, one to his brother

Bringing them the pain that they once brought him

Tear drops on the paper one after another

Yeah, I hope that you all feel guilty

Cuz I’m broken now and you can’t heal me

And now you’re all an accomplice in murder

Each and every one of you have chipped in to kill me

So the reason that I’m writing you this evening

Is to say goodbye and to tell you that I’m leaving

But don’t hold your breath cuz I ain’t never coming back

Sincerely yours, Steven

Ja, kijk

Laat me je vertellen over een kind genaamd Steven

Hij heeft langzaamaan geen dingen meer om in te geloven

Om de paar maanden verlaat zijn moeder hem

Zonder goede reden slaat zijn stiefvader hem

Niet te veel vrienden, ik heb er maar een paar gehad

Maar sinds kort willen ze niets meer met hem te maken hebben

Altijd lunchen in het badkamerhokje

Hij wil zich gewoon normaal voelen en weer cool zijn, yeah

Hij voelt zich altijd de verschoppeling, hij wordt gek sinds zijn vader is overleden

Hij heeft begeleiding en advies nodig, maar in plaats daarvan:

Hij heeft alleen storingen en flashbacks van het auto-ongeluk uh

Het wordt elke dag moeilijker, als hij nog in de buurt was, zou alles zijn

Oke

Want zijn vader was altijd het licht aan het einde van de tunnel

Maar nu ziet diezelfde verdomde tunnel er donker en grijs uit

Hij houdt zich stil achter in de klas

En als de bel gaat, haast Steven zich snel naar huis

Doodsbang zullen de andere kinderen hem een ​​schop onder zijn kont geven tijdens de lange wandeling naar huis

Omdat het in het verleden is gebeurd, dus

Hij begint te wennen aan de zwarte ogen en dikke lippen

Maar hij heeft alleen een nepglimlach en doorgesneden polsen

Ik wou dat hij naar ze toe kon lopen en ze de littekens kon laten zien

En zeg kijk, jij bent de reden dat ik dit heb gedaan

Misschien zouden ze het eindelijk begrijpen en teruggaan naar hoe het was voordat het allemaal begon

begon

Maar hij is gewoon een beetje anders, dus ze bespotten hem en ze slaan hem

Ja, het is allemaal gewoon leuk en spelletjes, het kan ze niet schelen, ja

Zijn oudere broer is niet in de buurt, in en uit de gevangenis, hangend met de verkeerde menigte

Hij gebruikt al zijn hele leven coke, rookt wiet en wordt dronken. Hij is een schande

Nee, hij is niet te trots

Nu wrijven zijn gewoonten af ​​op zijn kleine broertje, ja, maar raad eens?

Hij wist niet dat elke keer dat hij een regel deed

Elke keer dat hij een joint aanstak

Elke keer dat hij een foto nam, zette hij de modus in

Dus Steven zit nu high in zijn kamer

Deuren op slot, muziek aan, met zijn lichten uit

Hij neemt nog een hijs tot zijn kamer zich vult met rook

5−6-7 uur tot hij knock-out gaat

Nu begon hij pillen te stelen van zijn moeder

8-9-10 tegelijk en nu zijn ze weg

En misschien lijken al zijn problemen even te vervagen

Maar de high vervaagt ook na niet al te lang

En dan dringt het echt tot hem door en dan dringt het tot hem door

Dat deze verdomde medicijnen hem niet zullen repareren

Opgerold op de vloer, ik kan er niet meer tegen

Nu praat hij met God, want hij is de enige die hem begrijpt

Op zijn knieën, opkijkend, kan niet stoppen met huilen

"God, ik weet dat we elkaar lang niet hebben gesproken"

Maar deze keer heb ik je echt nodig.

Alsjeblieft God help me, zeg iets

Geef me een teken, want nu val ik uit elkaar en

Ik denk niet dat ik het kan.

Alstublieft God, geef me de kracht

Om er doorheen te komen.

Vertel me, moet ik het opgeven?

Ik zou het nu meteen kunnen beëindigen

Ik weet alleen niet of ik dapper genoeg ben om het te doen

Want er moet een betere manier zijn dan zelfmoord

Probeer het af te wachten, geef het de tijd, het komt wel goed

Maar het is zo lang geleden en ik ben er nog steeds niet vanaf gekomen

Van alle gedachten die ik van binnen voel.

Zo ziek, zo boos, zo boos

En als klap op de vuurpijl weet niemand dat»

Toen stond hij op, veegde zijn tranen weg en liep naar zijn bureau

En kreeg een pen en een notitieblok

Hij zag het gewoon niet beter worden

Dus op een koude donkere nacht in december wist Steven precies wat hij moest doen

Maar eerst ging hij zitten en schreef een paar brieven

Een voor zijn stiefvader, een voor zijn moeder

Koppel aan de kinderen op school, één aan zijn broer

Ze de pijn brengen die ze hem ooit brachten

Tranen vallen één voor één op het papier

Ja, ik hoop dat jullie je allemaal schuldig voelen

Want ik ben nu gebroken en je kunt me niet genezen

En nu zijn jullie allemaal medeplichtig aan moord

Jullie hebben allemaal meegewerkt om me te vermoorden

Dus de reden dat ik je vanavond schrijf

Is om afscheid te nemen en je te vertellen dat ik vertrek

Maar houd je adem niet in, want ik kom nooit meer terug

Met vriendelijke groet, Steven