Química - Jairo Pereira, Stella Rocha, Mutum

É muito louco o que essa vibe faz na nossa mente

Pega essa brisa então

Quando a boa química nos bate feito chocolate

Vontade não passa se quer mais, vai

Corpos se brindam, fazem arte

Vamo sem alarde

Com tranquilidade pra somar, vai

A pele ouriça com o toque, me provoque

A energia quando é boa até dá choque

É essa euforia feito a brisa dos papel

De nossas axilas o suor chega a ser mel

E isso faz a gente se perder

Por querer

Na atmosfera saborosa do prazer

Embora eu saiba da culpa da dopamina

Só que a serotonina faz do vício obsessão

É um calor que se espalha em nossa mente

O que é indecente se transforma em razão

A pele se ouriça com o toque, me provoque

A energia quando é boa até dá choque

É essa euforia feito a brisa dos papel

De nossas axilas o suor chega a ser mel

E isso faz a gente se perder

Por querer

Na atmosfera saborosa do prazer

É coisa de serpente que se enrosca na espinha

Instigado por carícias que latente a mente entoa

É o espírito da eletricidade

Mata a ansiedade e nos deixa numa boa

A pele se ouriça com o toque

Olha só que brisa, brisa

Ter você na minha mente

Faz brilhar

Olha só que brisa, brisa

Ter você tão indecente

Faz brilhar

E isso faz a gente se perder…

Het is echt te gek wat deze sfeer in onze gedachten doet

Vang dan dat briesje

Wanneer goede chemie ons raakt als chocolade

Zal niet slagen als je meer wilt, ga

Lichamen proosten op elkaar, maken kunst

Laten we zonder poespas gaan

Met een gerust hart toe te voegen, gaan

De egelhuid met de aanraking, daagt me uit

Energie, als het goed is, zelfs schokken

Het is deze euforie als de bries van papier

Van onze oksels wordt het zweet honing

En daardoor raken we verdwaald

Voor willen

In de smakelijke sfeer van plezier

Hoewel ik weet dat dopamine de schuldige is

Maar serotonine maakt van verslaving een obsessie

Het is een hitte die zich in onze geest verspreidt

Wat onfatsoenlijk is, verandert in rede

De huid wordt opgetild door de aanraking, plaag me

Energie, als het goed is, zelfs schokken

Het is deze euforie als de bries van papier

Van onze oksels wordt het zweet honing

En daardoor raken we verdwaald

Voor willen

In de smakelijke sfeer van plezier

Het is als een slang die zich om de ruggengraat wikkelt

Opgestookt door liefkozingen die de geest zingt

Het is de geest van elektriciteit

Het doodt angst en brengt ons in een goed humeur

De huid wordt opgetild door de aanraking

Kijk naar dat briesje, briesje

Met jou in mijn gedachten

laat het schijnen

Kijk naar dat briesje, briesje

dat je zo onfatsoenlijk bent

laat het schijnen

En daardoor raken we verdwaald...