U.F.D.E.M. - Jacula

Uomo di questo mondo,

ogni giorno che passa tu stai correndo,

dove non lo so e non m’importa.

So solo che tu vai e mai ti fermi.

Dove arriverai con i progetti tuoi?

Forse su nel cielo, a comandare anche Dio.

Cammini, cammini verso mondi lontani.

I soldi, i soldi, quelli solo tu ami.

Questi salti nel buio colorano il mondo solo di nero,

incredibile ma vero,

il tuo veleno, fanciulli come mostri, e tu che resti.

Ed il sangue che esce dalla terra detti nuove leggi ed un ritorno nel tempo.

E muoia, finisca questo uomo moderno, che nega, fallito,

il Mistero e l’Eterno.

Man van deze wereld,

elke dag die voorbijgaat, ren jij,

waar ik het niet weet en het kan me niet schelen.

Ik weet alleen dat je gaat en nooit stopt.

Waar ga je heen met je projecten?

Misschien in de lucht, om God ook te bevelen.

Je loopt, je loopt naar verre werelden.

Het geld, het geld, waar alleen jij van houdt.

Deze sprongen in de donkere kleur de wereld alleen zwart,

ongelooflijk maar waar,

jouw vergif, kinderen als monsters, en jij die overblijft.

En het bloed dat uit de aarde komt dicteert nieuwe wetten en een terugkeer in de tijd.

En sterf, maak deze moderne man af, die ontkent, faalde,

het mysterie en het eeuwige.