In cauda semper - Jacula

Hai cercato riposo sullo scheletro

Del monte e non l’hai trovato…

Io sono il mago

Hai trafitto ogni memoria

Cercando la sua acqua

Per farne rugiada di croci

E di rose

Per camminare al di sopra

Conoscerai quel freddo

A sinistra della fantasia…

Quel gelo di cristallo che semina gocce

Grandi come il mondo

E lascia impronte

Sulla strada del tempo

Come perdute cime d’albero

I miei occhi penetrano il freddo buio

Parallele alla mia terra isolata

Nessun legno per la mia fiamma

Il destino arriva e parla con parole antiche…

Questo lo diverte

In cauda semper stat venenum

Je zocht rust op het skelet

Van de berg en je hebt hem niet gevonden...

Ik ben de tovenaar

Je hebt elke herinnering doorboord

Op zoek naar zijn water

Om de dauw van kruisen te maken

En van rozen

Om boven te lopen

Je zult dat koud kennen

Links van de verbeelding...

Die kristalvorst die druppels zaait

Groot als de wereld

En laat voetafdrukken achter

Op de weg van de tijd

Zoals verloren boomtoppen

Mijn ogen doordringen het koude donker

Parallel aan mijn geïsoleerde land

Geen hout voor mijn vlam

Het lot komt en spreekt met oude woorden...

Dit amuseert hem

In cauda sempre stat venenum