The Birds Of St. Marks - Jackson Browne

Oh how sadly sound the songs the queen must sing of dying

A prisoner upon her throne of melancholy sighing

If she could see her mirror now

She would be free of those who bow and

Scrape the ground before her feet

Silently she walks among her dying midnight roses

Watches as each moment goes that never really know us

And so it seems she doesn’t care

If she has dreams of no one there

Within the shadows of her room

But all my frozen words agree, and say it’s time to

Call back, all the birds I sent to

Fly behind her castle walls, and I’m

Weary of the nights I’ve seen

Inside these empty halls

Wooden lady turn and turn among my weary secrets

And wave within the hours past and other empty pockets

Maybe we’ve found what we have lost

When we’ve unwound so many crossed entangling

Misunderstandings;

but

All my frozen words agree and say it’s time to

Call back all the birds I sent to

Fly behind her castle walls, and I’m

Weary of the nights I’ve seen

Inside these empty walls

Oh, hoe treurig klinken de liedjes die de koningin moet zingen om te sterven

Een gevangene op haar troon van melancholisch zuchten

Als ze nu haar spiegel kon zien

Ze zou vrij zijn van degenen die buigen en

Schraap de grond voor haar voeten

Zwijgend loopt ze tussen haar stervende middernachtrozen

Horloges die elk moment voorbijgaan, die ons nooit echt kennen

En dus lijkt het alsof het haar niets kan schelen

Als ze dromen heeft van niemand daar

In de schaduw van haar kamer

Maar al mijn bevroren woorden zijn het ermee eens, en zeggen dat het tijd is om

Bel terug, alle vogels waarnaar ik heb gestuurd

Vlieg achter haar kasteelmuren, en ik ben

Moe van de nachten die ik heb gezien

In deze lege zalen

Houten dame draai en draai tussen mijn vermoeide geheimen

En zwaai binnen de afgelopen uren en andere lege zakken

Misschien hebben we gevonden wat we zijn kwijtgeraakt

Wanneer we zoveel gekruiste verstrengeling hebben afgewikkeld

misverstanden;

maar

Al mijn bevroren woorden zijn het ermee eens en zeggen dat het tijd is om

Bel alle vogels terug waarnaar ik heb gestuurd

Vlieg achter haar kasteelmuren, en ik ben

Moe van de nachten die ik heb gezien

Binnen deze lege muren