That Girl Could Sing - Jackson Browne

She was a friend to me when I needed one

Wasn’t for her I don’t know what I’d done

She gave me back something that was missing in me She could of turned out to be almost anyone

Almost anyone--

With the possible exception

Of who I wanted her to be Running into the midnight

With her clothes whipping in the wind

Reaching into the heart of the darkness

For the tenderness within

Stumblin' into the lights of the city

And then back in the shadows again

Hanging onto the laughter

That each of us hid our unhappiness in Talk about celestial bodies

And your angels on the wing

She wasn’t much good at stickin' around--but

She could sing…

In the dead of night

She could shine a light

On some places that you’ve never been

In that kind of light

You could lose your sight

And believe there was something to win

You could hold her tight

With all your might

But she’d slip through your arms like the wind

And be back in flight

Back into the night

Where you might never see her again

The longer I thought I could find her

The shorter my vision became

Running in circles behind her

And thinking in terms of the blame

But she couldn’t have been any kinder

If she’d come back and tried to explain

She wasn’t much good at saying goodbye--but

That girl was sane

Ze was een vriend voor me toen ik er een nodig had

Was niet voor haar. Ik weet niet wat ik had gedaan

Ze gaf me iets terug dat in mij ontbrak. Ze zou bijna iedereen kunnen zijn

Bijna iedereen--

Met de mogelijke uitzondering

Van wie ik wilde dat ze de middernacht inrende

Met haar kleren wapperend in de wind

Reikend naar het hart van de duisternis

Voor de tederheid van binnen

Struikelen in de lichten van de stad

En dan weer terug in de schaduw

Hangend aan het lachen

Dat ieder van ons zijn ongeluk verborg in Praten over hemellichamen

En je engelen op de vleugel

Ze was niet zo goed in rondhangen, maar

Ze kon zingen...

In de dood van de nacht

Ze zou een licht kunnen schijnen

Op sommige plaatsen waar je nog nooit bent geweest

In dat soort licht

Je zou je zicht kunnen verliezen

En geloof dat er iets te winnen was

Je zou haar stevig kunnen vasthouden

Met al je macht

Maar ze zou door je armen glippen als de wind

En weer in de vlucht zijn

Terug de nacht in

Waar je haar misschien nooit meer zult zien

Hoe langer ik dacht dat ik haar kon vinden

Hoe korter mijn zicht werd

In cirkels achter haar aan rennen

En denken in termen van de schuld

Maar ze kon niet vriendelijker zijn geweest

Als ze terug zou komen en zou proberen uit te leggen?

Ze was niet zo goed in afscheid nemen, maar

Dat meisje was gezond