Give Until It Hurts - Jace Everett

I’ve got a supple disposition and a tendency to fall

I’m assuming the position, with my hands against the wall

Cover me in roses, draw those thorns right down my spine

Bind me with your kisses as you drag me to your shrine

I’ll bring to you my offering

It’s not the best or worst

One thing I can promise you

I’ll give until it hurts

Now we’ve been waiting on a rainbow, then you found it in a dream

I love the contours of your smile, and all the stars there in between

No I ain’t nobody’s keeper, so keep me close at hand

I’d follow you to Hell and back;

you are my Promised Land

Bestow your benedictions

The blessing or the curse

And all I’ll ever ask of you

Is give until it hurts

Now paint me as your penitent, I swear I know my place

I’ll be down here on my knees, let your shadow veil my face

Your past is filled with worshipers, I know I’m not your first

But surely you can see by now, I’ll give until it hurts

I’ll give until it hurts…

Ik heb een soepel karakter en een neiging om te vallen

Ik neem de positie aan, met mijn handen tegen de muur

Bedek me met rozen, trek die doornen recht langs mijn rug

Bind me met je kussen terwijl je me naar je heiligdom sleept

Ik zal je mijn aanbod brengen

Het is niet de beste of slechtste

Eén ding kan ik je beloven

Ik geef totdat het pijn doet

Nu hebben we gewacht op een regenboog, toen vond je hem in een droom

Ik hou van de contouren van je glimlach en alle sterren daartussen

Nee, ik ben niemands hoeder, dus houd me bij de hand

Ik zou je volgen naar de hel en terug;

jij bent mijn beloofde land

Schenk uw zegeningen

De zegen of de vloek

En alles wat ik ooit van je zal vragen

Is geven totdat het pijn doet

Schilder me nu als je boeteling, ik zweer dat ik mijn plaats ken

Ik zal hier op mijn knieën zijn, laat je schaduw mijn gezicht versluieren

Je verleden is gevuld met aanbidders, ik weet dat ik niet je eerste ben

Maar je kunt het nu zeker zien, ik zal geven totdat het pijn doet

Ik geef totdat het pijn doet...