Starscream - J57

Red diamonds blind him on his course out to Jerusalem

Black widow venom drenches as they move in illumine of the

Desert heats, beads of sweat stood at attention on his sun tan

He sees a mirage, senses danger yet hopes it’s real

In one hand, he lights his lucky strike with a filter quite like entourage

Mountains reflect off his shades in a way, expect almost nothing less

Nothing out of the ordinary.

Nothing close to regret

To get bottled up, you’d think that cigarette was a cork more or less

I’d say it was the synthemesc

I’d say it was the dying sun

I’d say it was the faces of death

And the smoke cloud around where locals run

For shelter during acid rain season even

I’d say it was the shit that makes broken people and God even

(And so to begin we must discuss one of the best kept secrets of all time

Man must have inner peace before he can ever achieve peace on earth.)

Rode diamanten verblinden hem op zijn koers naar Jeruzalem

Het gif van zwarte weduwe doordrenkt terwijl ze zich in het licht van de

Woestijnhitte, zweetdruppels stonden in de houding op zijn gebruinde huid

Hij ziet een luchtspiegeling, voelt gevaar en hoopt toch dat het echt is

In de ene hand steekt hij zijn geluksslag aan met een filter, net als entourage

Bergen weerkaatsen zijn tinten op een bepaalde manier, verwacht bijna niets minder

Niets bijzonders.

Niets in de buurt van spijt

Om een ​​fles te krijgen, zou je denken dat die sigaret min of meer een kurk was

Ik zou zeggen dat het de synthese was

Ik zou zeggen dat het de stervende zon was

Ik zou zeggen dat het de gezichten van de dood waren

En de rookwolk rond waar locals rennen

Voor beschutting zelfs tijdens het zure regenseizoen

Ik zou zeggen dat het de shit was die gebroken mensen en God zelfs maakt

(En om te beginnen moeten we het hebben over een van de best bewaarde geheimen aller tijden)

De mens moet innerlijke vrede hebben voordat hij ooit vrede op aarde kan bereiken.)