Un Bel Di Vedremo - Izzy, Джакомо Пуччини

Un bel dí, vedremo

Levarsi un fil di fumo

Sull’estremo confin del mare.

E poi la nave appare.

Poi la nave bianca

Entre nel porto, romba il suo saluto.

Vedi?

Èvenuto!

Io non gli scendo incontro.

Io no.

Mi metto làsul ciglio del colle e aspetto,

E aspetto gran tempo e non mi pesa

La lunga attesa.

E uscito dalla folla cittadina

Un uomo, un picciol punto s’avvia per la collina.

Chi sarà?

E come saràgiunto

Che dirà?

ChimeràButterfly dalla lontana,

Io, senza dar risposta

Me ne starònascota

Un po' per celia, e un po' per non morire

Al primo incontro, ed egli alquanto in pena

Chiamerà, chiamerà:

«Piccina Mogliettina olezzo di verbena»

I nomi che mi dava al suo venire.

Tutto questo avverrà, te lo prometto.

Tienti la tua paura, Io con sicura fede

Lo aspetto.

Een mooie dag, we zullen zien

Een sliertje rook

Op de uiterste grens van de zee.

En dan verschijnt het schip.

Dan het witte schip

Als hij de haven binnenkomt, brult zijn begroeting.

Zie je?

Het kwam!

Ik ga niet naar beneden om hem te ontmoeten.

De nee.

Ik sta daar aan de rand van de heuvel en wacht,

En ik wacht lang en het stoort me niet

Het lange wachten.

Hij kwam uit de stadsmenigte

Een man, een klein puntje gaat op weg naar de heuvel.

Wie zal zijn?

En hoe het zal komen

Wat zal hij zeggen?

Zal Butterfly van ver roepen,

ik, zonder een antwoord te geven

Ik blijf verborgen

Een beetje voor celia, en een beetje om niet dood te gaan

Bij de eerste ontmoeting, en hij heeft wat pijn

Hij zal bellen, hij zal roepen:

"Kleine vrouw ruikt naar verbena"

De namen die hij me gaf toen hij kwam.

Dit alles zal gebeuren, dat beloof ik je.

Houd je angst vast, ik met zeker vertrouwen

Ik ben aan het wachten.