Look at Me - Ivy & Gold

You said there was no war we couldn’t fight

But now I’m on the sidelines, no use on the front line

Your body has been bruised and so has mine

There’s nowhere to run, no place to try and hide

(No place to try and hide)

I’m so afraid to hear, these words that I so fear

You’ve been weathered like a stone, shaped to cut me to the bone

To the bone

Is there a price to pay, to bring back yesterday?

‘Coz you can’t even look at me, or even share the air I’m breathing

Will it ever be the same, now that I’m the only one you blame?

Will you ever look at me;

remember how your heart was beating?

Remember how your heart was beating

Something like the way you’re aching

To get me out the way, like a lion sees its prey

You’re better off not knowing how much I can take

Before alarms start ringing, and the pieces of my heart stop clinging

To every word you say, every step you start to take

Is another leap from me, I can’t make

Is there a price to pay, to bring back yesterday?

‘Coz you can’t even look at me, or even share the air I’m breathing

Will it ever be the same, now that I’m the only one you blame?

Will you ever look at me;

remember how your heart was beating?

And in the quiet, it’s like we’re growing back to be

Two branches of the same old tree

Burnt in the fire, burnt in the fire

Is there a price to pay, to bring back yesterday?

‘Coz you can’t even look at me, or even share the air I’m breathing

Will it ever be the same, now that I’m the only one you blame?

Will you ever look at me;

remember how your heart was beating?

Je zei dat er geen oorlog was die we niet konden vechten

Maar nu sta ik aan de zijlijn, geen zin in de frontlinie

Je lichaam is gekneusd en dat van mij ook

Er is geen plek om te vluchten, geen plek om je te verstoppen

(Geen plaats om te proberen en te verbergen)

Ik ben zo bang om deze woorden te horen waar ik zo bang voor ben

Je bent verweerd als een steen, gevormd om me tot op het bot te snijden

Tot op het bot

Is er een prijs om te betalen, om gisteren terug te brengen?

'Omdat je niet eens naar me kunt kijken, of zelfs niet kunt delen in de lucht die ik inadem

Zal het ooit hetzelfde zijn, nu ik de enige ben die je de schuld geeft?

Zul je ooit naar me kijken;

weet je nog hoe je hart klopte?

Weet je nog hoe je hart klopte

Zoiets als de manier waarop je pijn hebt

Om me uit de weg te ruimen, zoals een leeuw zijn prooi ziet

Je kunt beter niet weten hoeveel ik aankan

Voordat de wekkers gaan rinkelen en de stukjes van mijn hart niet meer aan elkaar kleven

Op elk woord dat je zegt, op elke stap die je begint te nemen

Is nog een sprong van mij, ik kan het niet maken

Is er een prijs om te betalen, om gisteren terug te brengen?

'Omdat je niet eens naar me kunt kijken, of zelfs niet kunt delen in de lucht die ik inadem

Zal het ooit hetzelfde zijn, nu ik de enige ben die je de schuld geeft?

Zul je ooit naar me kijken;

weet je nog hoe je hart klopte?

En in de stilte is het alsof we weer aan het groeien zijn

Twee takken van dezelfde oude boom

Verbrand in het vuur, verbrand in het vuur

Is er een prijs om te betalen, om gisteren terug te brengen?

'Omdat je niet eens naar me kunt kijken, of zelfs niet kunt delen in de lucht die ik inadem

Zal het ooit hetzelfde zijn, nu ik de enige ben die je de schuld geeft?

Zul je ooit naar me kijken;

weet je nog hoe je hart klopte?