Perdition - Isole

Decay of grey in a world of dust

Breathe in taste the ancient air

Softly, touch the memories

Thousands of small fragments

In my ancient eyes you can see me dream

Endlessly, dreams is all I have

Breathe out inside my coffin

Lonely, still remembering

My unattended funeral

I was the last of my kind

I was born a believer

Never to follow a leader

I was born to bleed

Never allowed to be healed

All of you mindless fools

Watching from beneath the surface

Distorted visions from underneath

How come, why couldn’t you see

All I ever wanted is for you to see clear

I was born a believer

Never to follow a leader

I was born to bleed

Never allowed to be healed

In my ancient eyes you can see me dream

Endlessly, dreams is all I have

Deep breaths fills your lungs

Liquid will finally open your minds

And clear your thoughts

It’s too late, lost forevermore

I was the last of my kind

Verval van grijs in een wereld van stof

Adem in en proef de oude lucht

Raak de herinneringen zachtjes aan

Duizenden kleine fragmenten

In mijn oude ogen kun je me zien dromen

Eindeloos, dromen is alles wat ik heb

Adem uit in mijn kist

Eenzaam, nog steeds herinnerend

Mijn onbewaakte begrafenis

Ik was de laatste in mijn soort

Ik ben geboren als een gelovige

Nooit een leider volgen

Ik ben geboren om te bloeden

Nooit laten genezen

Allemaal hersenloze dwazen

Kijken van onder de oppervlakte

Vervormde visies van onderaf

Hoe komt het, waarom kon je niet zien?

Het enige wat ik ooit wilde, is dat je het duidelijk ziet

Ik ben geboren als een gelovige

Nooit een leider volgen

Ik ben geboren om te bloeden

Nooit laten genezen

In mijn oude ogen kun je me zien dromen

Eindeloos, dromen is alles wat ik heb

Diep ademhalen vult je longen

Vloeistof zal eindelijk je geest openen

En verhelder je gedachten

Het is te laat, voor altijd verloren

Ik was de laatste in mijn soort