Forlorn - Isole

All lies in ruins

The world is silent

Under an awakening sun

With dread I wander

Across the wasteland

Through dust and empty streets

No signs of life

In this barren landscape

All lies withered before my eyes

No sounds, nor scents

Not even laughter

In this desolate, cold Hell

I cry without tears, forlorn

I have become

What is this place?

What has happened?

I cannot believe my eyes

Where are the ones

I used to honor?

All my past forever gone

I cry without tears, forlorn

I have become

I cry without tears, alone

I shall remain

Fear inside, cannot hide

From its grasp, ripping me

Loneliness, tears my soul

To a shell, (of) void and pain

The night will come

With chilling darkness

And haunting dreams in restless sleep

I glance into

The distant sunset

And try to calm my anguished mind

I cry without tears, forlorn

I have become

I cry without tears, alone

I shall remain

Alles ligt in puin

De wereld is stil

Onder een ontwakende zon

Met angst dwaal ik rond

Over de woestenij

Door stof en lege straten

Geen teken van leven

In dit dorre landschap

Alle leugens verdord voor mijn ogen

Geen geluiden of geuren

Niet eens gelach

In deze desolate, koude Hel

Ik huil zonder tranen, verloren

Ik ben geworden

Wat is deze plek?

Wat is er gebeurd?

Ik kan mijn ogen niet geloven

Waar zijn die

ik eer?

Al mijn verleden voor altijd weg

Ik huil zonder tranen, verloren

Ik ben geworden

Ik huil zonder tranen, alleen

Ik zal blijven

Angst van binnen, kan niet verbergen

Uit zijn greep, me scheurend

Eenzaamheid, tranen van mijn ziel

Naar een schelp, (van) leegte en pijn

De nacht zal komen

Met ijzingwekkende duisternis

En beklijvende dromen in rusteloze slaap

Ik kijk in

De verre zonsondergang

En probeer mijn gekwelde geest te kalmeren

Ik huil zonder tranen, verloren

Ik ben geworden

Ik huil zonder tranen, alleen

Ik zal blijven