Ex Oblivione - Insision

Engaged in dreams

But the vision is more then it seems

Beyond this waste

Lies warm gardens that shines in their grace

-Take me there!

I’m so tired and broken

Over the oceans of dust

Beyond the memory-shores

-Give me a journey

An endless one

Beyond the mirror lake

And all of its horrors

And so he slept through this dream as a weeping child

Seeking an passage to this promised land

And so in the distance

He saw a cooping

And then a wall, all covered with ivy

-This is it!

I have arrived

Beyond this wall lies beauty for miles

In the wall was a door almost in gold

Thou he struggled with all his strength

The door were locked

-Why is this?

This cannot be

The door is locked

I have no key…

So came a voice whispering…

The voice came screaming…

-ZAKARION!

…Whispering

The voice came screaming…

ZAKARION!

Zakarion the dreamer’s town

In which he found the key

The bolt to the secret door

A drug to make him see…

…Far beyond this waste

So he travelled forth

Undid the gate and gazed into

What he thought was…

…Warm gardens that shined in their grace

Was now nothing, just emptiness and space

A thick silence and a smoothing embrace

As he stared into Chtus face…

His soul was drained

His mind was gone

As he drifted away

Into obliviones

Bezig met dromen

Maar de visie is meer dan het lijkt

Voorbij deze verspilling

Liggen warme tuinen die schitteren in hun gratie

-Breng me er naar toe!

Ik ben zo moe en gebroken

Over de oceanen van stof

Voorbij de geheugenkusten

-Geef me een reis

Een oneindige

Voorbij het spiegelmeer

En al zijn verschrikkingen

En dus sliep hij door deze droom als een huilend kind

Op zoek naar een doorgang naar dit beloofde land

En zo in de verte

Hij zag een cooping

En dan een muur, helemaal bedekt met klimop

-Dit is het!

Ik ben gearriveerd

Voorbij deze muur ligt mijlenver schoonheid

In de muur was een deur bijna van goud

Jij worstelde met al zijn kracht

De deur was op slot

-Waarom is dit?

Dit kan niet

De deur is op slot

Ik heb geen sleutel...

Dus kwam er een stem die fluisterde...

De stem kwam schreeuwend...

-ZAKARION!

...Fluisteren

De stem kwam schreeuwend...

ZAKARION!

Zakarion de stad van de dromer

Waarin hij de sleutel vond

De grendel naar de geheime deur

Een medicijn om hem te laten zien...

…Veel verder dan deze verspilling

Dus reisde hij voort

Deed de poort open en staarde in

Wat hij dacht was...

…Warme tuinen die schitterden in hun gratie

Was nu niets, alleen maar leegte en ruimte

Een dikke stilte en een verzachtende omhelzing

Terwijl hij in Chtus-gezicht staarde...

Zijn ziel was leeggezogen

Zijn geest was weg

Terwijl hij wegdreef

In de vergetelheid