A Ravenous Discharge - Insision

[Pretext:

The codeine kicks in. I can’t keep awake

Charon, here are two coins to carry me across

I sacrifice dirty blood and swallow the spirit of God

I’m peering at the surface.

It’s gorging on me, gnashing my skin

Falling down… time to depart.

A created mistake to justify a need for

depression

Over my soul — seape a silent discharge of regrets

The water ripples… you of no repent, here I come

I execrate my vision here… The water is warm and I’m dozing off, bashed…]

— Självmord!

Euphoric state of abnormality

I reject the spectra of my past

Master Satan evoke my decay

Legions inside the ill-natured

Deny creation and be the one with the horned

Innocence lost when in contact with God

A bleak reality, false conception

The pain will persist until death takes me home

Life is numbered by every regret

Conception getting blurry

Interwoven in dreams of death

Of self-accusation and hate

Sterilize myself from the others

Awake my self-acceptance

I am what I am no knife can change that

The water is cold.

Awake… Alive!

With a ravenous discharge

A ravenous discharge…

[Voorwendsel:

De codeïne treedt in werking. Ik kan niet wakker blijven

Charon, hier zijn twee munten om me heen te dragen

Ik offer vuil bloed en slik de geest van God in

Ik tuur naar de oppervlakte.

Het vreet aan me, knarst op mijn huid

Vallen... tijd om te vertrekken.

Een gemaakte fout om een ​​behoefte te rechtvaardigen

depressie

Over mijn ziel — zee een stille ontlading van spijt

Het water kabbelt... jij hebt geen berouw, hier kom ik

Ik vloek hier mijn visie ... Het water is warm en ik dommelt in, geslagen ...]

— Självmord!

Euforische staat van abnormaliteit

Ik verwerp de spectra van mijn verleden

Meester Satan roept mijn verval op

Legioenen in de slechtgezinden

Ontken creatie en wees degene met de gehoornde

Onschuld verloren in contact met God

Een sombere realiteit, valse opvatting

De pijn zal aanhouden tot de dood me naar huis brengt

Het leven wordt geteld door elke spijt

Conceptie wordt wazig

Verweven in dromen van de dood

Van zelfbeschuldiging en haat

Steriliseer mezelf van de anderen

Maak mijn zelfacceptatie wakker

Ik ben wat ik ben daar kan geen mes iets aan veranderen

Het water is koud.

Ontwaakt... Levend!

Met een hongerige afscheiding

Een vraatzuchtige afscheiding...