Gute Nacht - Ina Müller

Ich erinner noch die Sterne, denn der Himmel war ganz klar,

die Nacht war herrlich mild, aber Du warst mal wieder nicht da,

in jedem Stern am Himmel konnt ich Deine Augen sehn,

mein Herz das ging auf Reisen, nur das letzte Glas blieb stehn,

ich sag «Gute Nacht"und Du sagst nur «Machs gut».

Ich hab das Gefühl jetzt wirds ernst, weil Du Dich immer weiter entfernst,

ich wette, wenn ich unten steh, kannst Du meine Augen leuchten sehn.

Der Sommer macht sich breit, hier in dieser kalten Stadt,

küsst alte Wunden zu und streicht die Kummerfalten glatt,

erwärmt mit seinem Lächeln unterkühlte Seelen,

doch bei mir kommt er nicht rein, Du fängst an, mir zu fehlen.

Ich sag «Gute Nacht"und Du sagst nur «Machs gut».

Ich hab das Gefühl jetzt wirds ernst, weil Du Dich immer weiter entfernst,

ich wette, wenn ich unten steh, kannst Du meine Augen leuchten sehn.

Im letzten Winter rückten wir noch richtig dicht zusammen,

denn lange dunkle Nächte machen Herzen manchmal klamm,

wir haben doch beide nur ein kleines Feuerchen gemacht,

dass ich mich jetzt noch wärmen will, das hätt ich nie gedacht.

Ich sag «Gute Nacht"und Du sagst nur «Machs gut».

Ich hab das Gefühl jetzt wirds ernst, weil Du Dich immer weiter entfernst,

ich wette, wenn ich unten steh, kannst Du meine Augen leuchten sehn.

Ich sag «Gute Nacht"und Du sagst nur «Machs gut».

Ja, ich hab das Gefühl jetzt wirds ernst, weil Du Dich immer weiter entfernst,

ich wette, wenn ich unten steh, kannst Du meine Augen leuchten sehn.

(Dank an Georg Eschenbach für den Text)

Ik herinner me nog de sterren, want de lucht was heel helder,

de nacht was heerlijk zacht, maar je was er weer niet,

Ik kon je ogen zien in elke ster aan de hemel

mijn hart ging op reis, alleen het laatste glas bleef staan,

Ik zeg "welterusten" en jij zegt gewoon "pas op".

Ik heb het gevoel dat het nu serieus wordt omdat je steeds verder weg komt

Ik wed dat als ik beneden sta, je mijn ogen kunt zien oplichten.

De zomer komt eraan, hier in deze koude stad,

kust oude wonden en verzacht rouwrimpels,

verwarmt koude zielen met zijn glimlach,

maar hij kan niet bij mij binnenkomen, ik begin je te missen.

Ik zeg "welterusten" en jij zegt gewoon "pas op".

Ik heb het gevoel dat het nu serieus wordt omdat je steeds verder weg komt

Ik wed dat als ik beneden sta, je mijn ogen kunt zien oplichten.

Afgelopen winter kwamen we heel dichtbij,

omdat lange donkere nachten harten soms klam maken,

we hebben allebei maar een klein vuurtje gemaakt,

Ik had nooit gedacht dat ik mezelf nu zou willen opwarmen.

Ik zeg "welterusten" en jij zegt gewoon "pas op".

Ik heb het gevoel dat het nu serieus wordt omdat je steeds verder weg komt

Ik wed dat als ik beneden sta, je mijn ogen kunt zien oplichten.

Ik zeg "welterusten" en jij zegt gewoon "pas op".

Ja, ik heb het gevoel dat het nu serieus wordt omdat je steeds verder weg komt

Ik wed dat als ik beneden sta, je mijn ogen kunt zien oplichten.

(Met dank aan Georg Eschenbach voor de tekst)