Hymne Til Havet - In Vain

Sammen seilte vi ut

Våre fartøy var losset til randen

Salmer ble sunget i natten

Ankeret hevet fra sanden

Kursen var satt

Det knaket godt i skipenes skott

Vevre never grep årene fatt

Havets ulmende klang

Kranset i evig slummer

Sjeler som synger sin klagesang

Midt i den mørke natt

Vi rider over dønningene

Det koker i gryende bølger

Og stormen ere naere

På brygga i havnen stod drengen igjen

Og vinket adjø til de som fòr

Skipet forsvant i horisonten

I morgengryets glødende sol

I generasjoner

Har det vaert ved havets klageport

De laerte sin sorg å glemme

De laerte sin sorg å glemme

Enker av havet

Havets ulmende klang

Kranset i evig slummer

Sjeler som synger sin klagesang

Midt i den mørke natt

Vi rider over dønningene

Synger de sin klagesang

Samen zijn we uitgevaren

Onze schepen werden tot de nok toe gelost

Er werden 's nachts gezangen gezongen

Het anker uit het zand opgetild

De koers was gezet

De schotten van de schepen waren goed gebarsten

Weven heeft nooit de jaren vastgehouden

Het smeulende geluid van de zee

De krans in eeuwige slaap

Zielen die hun klaagzang zingen

Midden in de donkere nacht

We rijden over de deining

Het kookt in opkomende golven

En de storm is nabij

De jongen werd achtergelaten op de pier in de haven

En afscheid genomen van degenen die gingen

Het schip verdween aan de horizon

In de gloeiende zon van de dageraad

Voor generaties

Is het bij de klachtenpoort van de zee geweest?

Ze leerden hun verdriet te vergeten

Ze leerden hun verdriet te vergeten

Weduwen van de zee

Het smeulende geluid van de zee

De krans in eeuwige slaap

Zielen die hun klaagzang zingen

Midden in de donkere nacht

We rijden over de deining

Ze zingen hun klaagzang