Captivating Solitude - In Vain

I have been pierced by a deadly thorn

There is no way to undo what’s done

My disease, my infection

I am so impure

My release, my redemption

Is there a cure?

I’m falling from the righteous path

Hollow silence follows these days

In silence, enduring the pain

Protecting my soreness from daylight

Alleviate this loneliness, contaminate this fright

I hope for a better tomorrow

Vague memories painful enough

To wish they had never been

They’re still haunting me Shivering with horror, awaiting tomorrow

Desperately searching for a cure

Each drop of life absorbed by this void

In silence, enduring the pain…

Ik ben doorboord door een dodelijke doorn

Er is geen manier om ongedaan te maken wat u hebt gedaan

Mijn ziekte, mijn infectie

Ik ben zo onzuiver

Mijn vrijlating, mijn verlossing

Is er een remedie?

Ik val van het rechtvaardige pad

Holle stilte volgt dezer dagen

In stilte, de pijn verdragend

Mijn pijn beschermen tegen daglicht

Verlicht deze eenzaamheid, besmet deze angst

Ik hoop op een betere morgen

Vage herinneringen pijnlijk genoeg

Om te wensen dat ze er nooit waren geweest

Ze achtervolgen me nog steeds Bibberend van afschuw, wachtend op morgen

Wanhopig op zoek naar een remedie

Elke druppel leven die door deze leegte wordt geabsorbeerd

In stilte, de pijn verdragend...