Culmination of the Enigma - In Vain

Broken bonds

Division amongst men

Living lives that are

Depraved and terrified

Souls bewildered

Seekers lost in their quest

Brothers to none

Slaves to their own desires

A fateful sacrifice of their souls

Culmination of the enigma

A sunrise that never came

They are lost within

Rest I crave

Thorns on my grave

Summer remains

In a winter of hate

Now it’s time to weed out the weak

As we rise above the vile

Strength still reigns in our hearts

Through all the years of our strife

In this disaster state

Immortal outcasts will be

Forced into the fray

Upon our return

Resting days in the sun

Will be our epitaph

With nothing to gain

They give up their reign

And then they lose all their fate

Their lives' bane

Their hope has been slain

And their lives flow down the drain

As they feed from the strain

Their lives’s bane

They are lost within

Verbroken bindingen

Verdeeldheid onder mannen

Levens leiden die zijn

Verdorven en doodsbang

zielen verbijsterd

Zoekers verdwaald in hun zoektocht

Broeders voor niemand

Slaven van hun eigen verlangens

Een noodlottig offer van hun ziel

Hoogtepunt van het raadsel

Een zonsopgang die nooit kwam

Ze zijn van binnen verloren

Rust waar ik naar verlang

Doornen op mijn graf

Zomer blijft

In een winter van haat

Nu is het tijd om de zwakken uit te roeien

Terwijl we boven het verachtelijke uitstijgen

Er heerst nog steeds kracht in ons hart

Door alle jaren van onze strijd

In deze rampstaat

Onsterfelijke verschoppelingen zullen zijn

Gedwongen in de strijd

Bij onze terugkeer

Rustdagen in de zon

Zal ons grafschrift zijn

Met niets te winnen

Ze geven hun heerschappij op

En dan verliezen ze al hun lot

De vloek van hun leven

Hun hoop is verslagen

En hun leven vloeit door de afvoer

Terwijl ze zich voeden met de stam

De vloek van hun leven

Ze zijn van binnen verloren